Romantischer strasse deel 10
Friedberg.
Friedberg is een middelgrote stad van net geen 30.000 inwoners in de regio Zwaben in het bondsland Beieren. De gemeente Friedberg bestaat uit veertien kernen die sterk in omvang variëren. Het gebied van de gemeente ligt aan de westrand van het Donau-Isarheuvelland, waar de Lech als gletsjerrivier in het Saalien, de laatste ijstijd, een brede bedding heeft gevormd. Friedberg ligt aan de Romantische Strasse.
Archeologische vondsten hebben aangetoond dat het gebied van Friedberg al in de Romeinse tijd bewoond werd. Friedberg wordt voor het eerst in een oorkonde vermeld uit het jaar 1264. In deze oorkonde wordt een burcht met dezelfde naam genoemd die is opgericht om voortaan dienst te doen als douanepost van het hertogdom Beieren tegenover Zwaben en de vrije Rijksstad Augsburg. Deze functie verwekte direct ergernis bij de machtige Augburgers die in 1396 voor het eerst de stad door brand verwoestten. Friedberg had flink te lijden van de regelmatige schermutselingen tussen Beieren enerzijds en Zwaben en Augsburg anderzijds. In 1485 werd in Friedberg Balthasar Hubmaier, een belangrijke wederdoper uit de reformatie geboren. Doordat de weduwe hertogin Christine von Lothringen de burcht in 1568 tot haar woonstee koos, leefde de welvaart in het stadje op, omdat Friedberg een middelpunt van het Beierse hofleven werd. In de volgende eeuw kwam deze bloei echter tot een abrupt einde. Eerst woede de pest op een vreselijke wijze in 1599 en in de Dertigjarige oorlog (1618-1648) werd de stad tot twee keer toe volledig door de Zweden vernietigd. Tegenwoordig is behalve de stdasmuur en de burcht geen gebouw van Friedberg ouder dan het stadhuis dat kort na de Dertigjarige Oorlog gebouwd werd.Vanaf dat moment bloeide de Friedbergse economie weer krachtig op, doordat talrijke klokkenmakers zich in de stad vestigden. De Friedbergse klokken zijn ook nu nog een begrip. In 1753 werd de bedevaartkerk Herrgottsruh opgericht die tot de mooiste kerken in Beierse rococostijl behoort. De Beierse keurvorst bedreef in het Friedbergse slot een faiencefabriekje tussen 1754 en 1768. In de negentiende eeuw was Friedberg vooral een uitvalsbasis voor de woningnood in het bloeiende Augsburg. Friedberg doorstond de beide wereldoorlogen zonder noemenswaardige schade te lijden.
Landsberg am Lech.
Landsberg am Lech is een middelgrote stad in de regio Oberbayern in het bondsland Beieren. Landsberg is gelegen aan de Romantische Strasse, 55 km westelijk van München en 38 km ten zuiden van Augsburg. De stad behoort tot de steden van Duitsland met de meeste zonneschijn en ligt in het oude grensgebied tussen Beieren en Zwaben op de hoge oever van de Lech. Landsberg heeft een goed bewaard gebleven en zeer bezienswaardige oude binnenstad.
Rond 1135 wordt een nederzetting met de naam Phetine op het grondgebied van het latere Landsberg genoemd. Hertog Hendrik de Leeuw verlegde in het jaar 1158 de belangrijke zoutstraat naar een zuidelijkere route en liet bij Phetine een brug over de Lech bouwen. Om de brug te verdedigen werd er een burcht gebouwd met de naam Castrum Landespurch. Onder de bescherming van deze burcht ontstond razendsnel een nederzetting die al in de dertiende eeuw het stadsrecht kreeg. In 1315 al wordt Landsberg volledig platgebrand in een oorlog tussen Lodewijk de Beier en Frederik de Schone. Vanwege zijn strategische ligging wordt de stad weer opgebouwd. In 1320 ontving Landsberg vervolgens het recht om tol op zout te heffen. Hierdoor verwierf de stad een aanzienlijke welstand. In 1353 werd het eerst zoutpakhuis gebouwd. Tot de zeventiende eeuw waren er daar drie van, daarin werd zout opgeslagen en verhandeld. Ook de handel in andere goederen verliep voor Landsberg voorspoedig, omdat de stad een belangrijk doorvoerpunt voor goederen was. De stad groeide dan ook gestaag. Hierdoor was een nieuwe stadsmuur noodzakelijk. Deze werd gebouwd tussen 1415 en 1435. In 1556 werd in Landsberg de Landsberger Bund gesticht door aartshertog Frederik van Oostenrijk. Deze bond was een samengaan van katholieke gebieden en steden in Beieren en Neder-Oostenrijk als een cordon tegen de protestante gebieden. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) beleefde de stad een bloedbad. Zweedse troepen belegerden in 1633 Landsberg en bij de bestorming joegen ze zo’n 500 rekruten die zich bij hen hadden aangesloten, over de kling. Landsberg heeft de twijfelachtige eer dat Adolf Hitler er rijdens zijn gevangenschap Mein Kampf geschreven heeft. Landsberg am Lech werd de derde centrale stad van de Nazi’s door de vestiging van de “Hitlerzelle” en hij werd het trefpunt voor de Hitlerjugend. In 1944 werd bij Landsberg het grootste concentratiekamp op Duits grondgebied gebouwd. Op 27 april 1945 werd het kamp door de Amerikanen bevrijd. Ondanks de hoofdrol die Landsberg am Lech tijdens de oorlog voor het Nazisme speelde, bleef de stad verschoond van geallieerde luchtaanvallen.
De oude binnenstad van Landsberg am Lech herbergt vele belangrijke en bezienswaardige monumenten. Het centrale plein van Landsberg heeft een ongewone driehoekvorm. In het middelpunt daarvan staan de Marienbrunnen uit ongeveer 1700. Verder staat aan het plein het stadhuis met een prachtige rococogevel. Ook het voormalige Ursulinenklooster ligt aan het centrale plein en tenslotte de Schmalzturm, een stadstoren uit de dertiende eeuw. In het noorden van de stad domineert de Mariä Himmelfahrtkerk de oude binnenstad van Landsberg. De oorspronkelijk gotische kerk werd in 1708 in barokstijl verbouwd. Een beetje verstopt ligt de Johanniskirche die als een van de mooiste scheppingen van de Beierse rococo geldt. In het westen van de stad bevinden zich de oude zoutpakhuizen, die nu zijn verbouwd tot woonhuizen en winkels, maar ook tot de stadsbibliotheek en –archief. Vanaf de Schmalzturm voert de Alte Bergstrasse de berg op de oostelijke hoge oever van de Lech op. Op de berg liggen het voormalige Jezuïetengebouw en de Heilig-Kreuz-Kirche die in 1754 is gewijd. De oude stad van Landsberg wordt van drie zijden nog door een goed behouden stadsmuur omgeven. Hierin bevinden zich onder andere een toren en een aantal stadspoorten.
In het Jezuïetencollege uit 1694 is het nieuwe stadsmuseum gevestigd met verzamelingen rond de geschiedenis van de stad en schilder- en volkskunst. In de Mutterturm op de linkeroever van de Lech bevindt zich het Herkomermuseum, gewijd aan de kunstenaar en pionier van de autosport, Hubert von Herkomer. Ook in het stadhuis en het stadtheater zijn wisselende tentoonstellingen. In het Schuhmuseum Pflanz is een omvangrijke verzameling schoenen en schoenlepels te zien.
Weergaven: 133