Romantische Strasse Duitsland.
De Romantischer strassen in Duitsland is ongeveer 430 kilometer lang en is met de camper super goed te doen en dit omdat er langs de route toch aardig wat camperplaatsen zijn. Deze route zit vol bezienswaardigheden en in dit verslag die een aantal afleveringen gaat duren zal ik proberen om dit zo goed mogelijk te laten zien, ik hoop dat u er veel leesplezier mee heeft. Het eerst gaan we beginnen in…
Würzburg ligt vanuit Nederlands perspectief aan het begin van de Romantische Strasse. Deze gezellige, middelgrote stad was lange tijd een zelfstandig vorstendom bestuurd door een bisschop. Tussen 1802 en 1814 volgden de bestuurders elkaar snel op: eerst kwam de stad onder het koninkrijk Beieren, vervolgens werd hij weer zelfstandig onder een groothertog en ten slotte zwaaide opnieuw de Beierse koning er de scepter. Tegenwoordig ligt Würzburg in het noorden van de Duitse deelstaat Beieren.
De geschiedenis van Würzburg gaat ver terug. Van rond het jaar 1000 v.Chr. zijn er sporen gevonden van een Keltische burcht. Sinds het jaar 604 n.Chr. is Würzburg een Frankisch hertogdom. De streek rond Würzburg wordt nog steeds Frankenland genoemd. Door zijn strategische ligging op het kruispunt tussen vele verkeerswegen, stichtte Sint Bonifatius – dezelfde die bij Dokkum vermoord werd – een bisschopszetel in Würzburg. De stad wordt voor het eerst in een oorkonde uit 704 genoemd als Castello Virteburch. Keizer Lodewijk de Vrome (778-840) verleende aan Würzburg het recht tol te heffen en markt- en muntrechten. Würzburg was in 1127 het toneel van het eerste riddertoernooi dat op Duitse bodem gehouden werd. De stad was sterk verbonden met het Duitse keizershuis.
Sinds de Rijksdag van 1168 was Würzburg een kerkelijk vorstendom en de bisschoppen droegen voortaan de titel “hertog in Franken”. De voorloper van de huidige universiteit van Würzburg werd in 1402 gesticht en in 1573 volgde het Juliushospitaal. In 1582 werd de universiteit heropgericht. De heksenvervolging was in Duitsland vooral in de zeventiende eeuw erg hevig en heeft in die tijd diepe wonden nagelaten. Middenin de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) werd Würzburg van 1631 tot 1634 door Zweedse troepen bezet. De bouw van de residentie van Würzburg werd door Johann Philipp Franz von Schönborn in 1719 begonnen.
Tijdens de turbulente periode na de Franse revolutie, die ook in Duitsland diepe sporen heeft nagelaten, wisselde de heerschappij over Würzburg tussen 1802 en 1814 drie maal. Van vorstelijk bisdom werd het deel van het koninkrijk Beieren, toen kwam er een groothertog en ten slotte weer de koning van Beieren. Aan het begin van de negentiende eeuw startte het bijhouden van de waterstanden in de rivier de Main. In Würzburg werd in 1823 de zogenoemde “Pegel” in gebruik genomen. En het was aan de universiteit van Würzburg dat Wilhelm Conrad Röntgen de naar hem genoemde röntgenstraling ontdekte.
16 maart 1945 is voor Würzburg een zwarte dag, want vlak voor het eind van de Tweede Wereldoorlog werd de stad hevig door de Royal Air Force gebombardeerd. Tijdens het 17 minuten durende bombardement werden duizenden mensen gedood en de binnenstad voor een groot deel verwoest. Zo werden ook veel monumenten en archieven een prooi van de vlammen. Maar gelukkig bleef een deel van het oude centrum bewaard. In de jaren na de oorlog is de stad weer opgebouwd en vele monumenten zijn hersteld of vernieuwd.
Tegenwoordig is Würzburg een fraaie en levendige universiteitsstad. Er heerst een gemoedelijke en ongedwongen sfeer, met dank aan de studenten die vaak tot in de kleine uurtjes de vele Weinstuben bezoeken. Wie tegenwoordig door de binnenstad loopt ziet gelukkig niets meer van de verwoestingen uit de oorlog. Wat men wel ziet zijn de talrijke bezienswaardige gebouwen die de stad sieren. Würzburg heeft als wijnstad ook het nodige te bieden. Zou worden ook hier de bekende wijnfeesten gehouden en is het genieten van heerlijk wijnen en de lekkerste (streek) gerechten.
Tot de bezienswaardige bouwwerken van Würzburg behoren:
Als oude bisschopsstad heeft Würzburg vele kerken. De meeste zijn vrij te bezoeken. Het absolute hoogtepunt tussen al deze kerken is de Dom. Ook deze kerk heeft zwaar te lijden gehad van het bombardement in 1945. Na de oorlog is hij echter gerestaureerd en het resultaat is wonderschoon; het is een zeer gelukkig huwelijk tussen de oude, bewaard gebleven elementen en nieuw vormgegeven en toegevoegde architectuur en kunst. Werkelijk een lust voor het oog.
De oude universiteit met de Neubaukirche die tegenwoordig de aula van de universiteit is.
De oude kranen op de kranenkade die in 1773 zijn gebouwd.
Het Bürgerspital zum Heiligen Geist.
Het Haus zum Falken met een rococogevel uit 1751 op de markt.
De vesting Marienberg.
De Grafeneckart en het stadhuis met de stadsbron.
Het Juliusspital met een apotheek in rococostijl.
De bedevaartskapel die al van grote afstand aan zijn silhouet te herkennen is.
De Würzburger Residenz is al in 1981 als werelderfgoed door de Unesco erkend.
Dit zijn zo maar wat impressies om u te laten zien wat er zoal te bezichtigen is en wat zeker de moeite waard is, om met uw camper de route te rijden en dan misschien met de fiets de plaatsen in te gaan of natuurlijk wandelen behoort ook tot de mogelijkheden.
Wertheim
Wertheim is de noordelijkste stad van het bondsland Baden-Württemberg direct aan de grens met Beieren. De stad van bijna 22.500 inwoners ligt aan de Romantische Strasse. Wertheim ligt aan de monding van de Tauber in de Main en op de uitlopers van het Odenwald en de Spessart aan de overzijde van de Main. De gemeente Wertheim bestaat uit vijftien kernen. Pas bij een gemeentelijke herindeling in de jaren zeventig vormden deze vijftien oorspronkelijk zelfstandige gemeenten één nieuwe gemeente.
Het gemeentelijke grondgebied werd al in de nieuwe steentijd bewoond. En oom in de tijd van de vroege Kelten en ten tijde van de Grote Volksverhuizing werd het gebied van Wertheim bewoond. De stad werd waarschijnlijk in de zevende of achtste eeuw gesticht. Vanaf de vroege twaalfde eeuw noemde een gravengeslacht zich naar Wertheim die op de rechter oever van de Tauber bij de monding een burcht bouwde. In 1363 verkreeg Wertheim het recht om munten te slaan. In de zestiende eeuw stierf het geslacht Wertheim uit en kwam de stad in bezit van de familie zu Stolberg en vervolgens van Löwenstein. Aan het begin van de zeventiende eeuw liet de bisschop van Würzburg Wertheim belegeren in de zogenoemde Würzburger Fehde (vete). Het gevolg van de strijd was dat delen van Wertheim onder Würzburger bestuur kwam. Dat werd echter door het graafschap Wertheim tot in de achttiende eeuw aangevochten.
Op 27 en 28 februari 1784 beleefde Wertheim de hoogste waterstand uit zijn geschiedenis. De brug over de Tauber werd overspoeld en stortte in. Het water steeg nog verder tot een hoogte van 8,5 meter. Deze hoogwaterstand hing waarschijnlijk samen met de uitbarsting van de vulkaan Laki in IJsland. Tot 1806 bleef Wertheim een onafhankelijk graafschap. In dat jaar werd de stad opgenomen in de Rijnbond en toegewezen aan het groothertogdom Baden, terwijl grote delen van het grondgebied uiteindelijk aan Beieren toevielen. De hongersnood van 1846/47 deed zich ook in Wertheim van zich spreken en werd de oorzaak van de maartrevolutie van 1848, waarbij onder andere de persvrijheid bevochten werd. Nadat na de opkomst van het Nazi-regime de burgemeester die zich daartegen verzette werd gewipt uit zijn functie, werd in Wertheim als eerste stad in Baden aan president von Hindenburg en Hitler het ereburgerschap verleend. Door een voor de stad gunstige weersomstandigheid liep Wertheim in januari 1945 een Brits bombardement mis. Ook in de latere oorlogshandelingen is de stad grotendeels gespaard gebleven. Doordat de stad na de oorlog veel vluchtelingen opnam, kwam het tot een woningnood die tot in de jaren zestig voortduurde.
Tot de bezienswaardigheden van Wertheim behoren onder andere de twee musea die de stad rijk is. Ten eerste het Glasmuseum. dat zich bevindt in een karakteristiek vakwerkhuis uit 1577. In het Grafschaftsmuseum is het vroegere historisch museum van stad en graafschap Wertheim opgenomen. De oude stad van Wertheim vlak boven de monding van de Tauber bestaat vooral uit middeleeuwse steegjes met vanaf de eerste verdieping uitspringende vakwerkhuizen. Bovendien zijn de oude kerk en burcht gelegen aan de oplopende markt. Verder zijn de Engelsbrunnen en de laat-gotische Kilianskapel zeer moeite waard. In het stadsbeeld is de vroegere ommuring nog goed te herkennen. De brug over de Tauber werd vele malen door overstromingen weggerukt en weer herbouwd. En bij de bouw van de Tauberdalspoorlijn tussen 1866 en 1868 werd de structuur van de stad ingrijpend aangepast. Van de voormalige burcht die hoog boven de oude binnenstad de monding van de Tauber in de Main overzag, is nu slechts nog een ruïne over.
Met de bouw van de Evangelische Stiftskirche werd in 1384 begonnen. Het is een vroeggotische kerk met drie schepen en is vermoedelijk gebouwd op de fundamenten van een Romaanse voorganger. De tien altaren van de kerk hebben tijdens de beeldenstorm zwaar te lijden gehad. De laatste renovatie van de kerk vond plaats tussen 2005 en 2007. De katholieke St. Venantiuskerk is in 1841 voltooid. Het kleine rococokasteeltje in de Hofgarten in Wertheim-Eichel herbergt drie privékunstverzamelingen van aquarellen, schilders uit de negentiende eeuw en een porseleinverzameling. De zogenoemde Packhof-Kran is een industrieel monument uit 1896, gebouwd door de machinefabriek Unger uit Wertheim. In het dorp Bronnbach ligt een klooster dat in 1151 is gesticht. De Jakobskirche in Urphar is een middeleeuwse weerkerk met fresco’s van de meester van Urphar. Boven het altaar hangt een kruis met een glimlachende Christus.
Dit is het eerste deel, er zullen er nog een stuk of 10 volgen van deze romantischer strasse.
Weergaven: 301
