Van boot naar camper (8)

We hadden zitten zoeken waar we zouden beginnen met de vakantie dit jaar en we hadden besloten dat we in Nederland bleven en waarom dan wel, ik denk een beetje onzekerheid om ineens in het diepe te springen en naar het buitenland te gaan dus we gaan naar Arcen een mooie camping iets van Kleine Vink dacht ik, met mooie plaatsen, aan een strandje en een haven dus ja dat gingen we doen.

Dini had geruild met Helma en wij zijn laat gegaan, in Augustus pas maar goed het is voor een keer niet erg maar ik ga liever in de bouwvak omdat ik van gezelschap houdt en ik vind het sociale aspect een fijn iets, contacten leggen en een babbel maken vindt ik super maar goed.

De volgende morgen zijn we vertrokken en na ongeveer een 2 uur waren we gearriveerd aldaar en na ons te hebben gemeld en ingeschreven, hebben ze ons naar een plaats gestuurd en het was best wel een leuk plaats, een veldje voor zo’n 8 plekken dus wij de camper daar neergezet, de luifel uitgedraaid en de fietsen eraf gehaald.

Net toen ik klaar was, begon het te hozen niet normaal meer ik denk dat er in een half uur tijd zo’n 15 tot 20 millimeter regen is gevallen en ja geloof het of niet, heb ik weer, we staan in een put en dat was niet oké dus, ik naar de receptie en ik legde het uit maar ze zegt, ik heb helaas geen andere plak voor u want, u heeft een arrangement geboekt en dit zijn de plaatsen daarvoor en voor de rest hebben we niets wat is heel vreemd vond, dat begrijpt u wel denk ik maar goed ik onverrichter zake terug naar de camper maar god ik had het wel een beetje gehad en ik zeg tegen Dini, ik ga daar aan de overkant staan en een grote vent die mij daar weghaalt dus, zo gezegd zo gedaan maar ook onze nieuwe buren stonden tot hun enkels in het water en volgden ons ritueel en stonden toen ook droog maar wat doen die gasten nu , die gaan naar de receptie en gaan stennis maken maar moesten volgens hun zeggen 90 euro bijbetalen, ben je dan slim ?

Diezelfde middag kwamen on ze vrienden uit Hoensbroek Patrick en Angela en we hadden elkaar al een jaar of 4 a 5 niet meer gezien dus hadden we heel wat te bepraten en te vertellen en daarna zijn we even lekker uit eten geweest en hebben het gelukkig heel gezellig gehad maar ja aan alles komt een eind en rond half negen zijn ze weer terug naar huis gereden maar ik zeg, een geslaagde middag. Later hebben Dini en ik even doorgenomen wat te doen maar we hadden echt geen zin om daar op de camping te blijven , ondanks het arrangement, dan maar weg geld maar ik wil het naar de zin hebben en niet steeds maar A.U.B. moeten zeggen en ook als men zo met mensen omgaat, wat ik zeker niet gewend was, blijf ik niet langer want ik ken mezelf.

We besloten naar Vaals te rijden en daar op de bonnefooi te kijken waar we terecht zouden komen, ook weer nieuw voor ons natuurlijk dus hou je hart maat vast ha ha ha.

Daar aangekomen hebben we even een bordje camping gevolgd en kwamen op “camping de gastmolen” aan en daar gevraagd of ze misschien een plekje hadden voor 1 nacht en ja hoor we konden bovenop de berg staan op het kleine veldje bij het toiletgebouw, wij dachten nou dat is mooi en reden naar boven, nog een steil klimmetje kan ik je zeggen op deze terrassencamping maar goed daar aangekomen eerst even de boel onderzocht en ik zeg tegen Dini, als dit de plek is dan staan we ook en beetje in een kom(rode stip)

maar goed toch maar neergezet en er het beste maar van maken dus, luifeltje uit en stoeltjes neer gezet met de tafel en de fietsen eraf want, we moesten ook nog wat boodschapjes halen.

We waren nog niet klaar begon het licht te regenen maar goed wie doet ons wat en eerst een bakkie koffie, hadden we wel verdiend dacht ik zo maar het begon steeds harder te regenen en het was niet meer leuk om buiten te zitten en zijn de camper maar ingegaan, na een goed uur werd het weer droog en ik liep naar buiten en ik loop altijd op klompen maar het begon echt te soppen onder m’n voeten en ik keek eens naar de camper en zag de blokken waar de camper opstond met de wielen, steeds verder wegzakken maar goed we zouden het wel aanzien en eerst maar om boodschappen dus wij de weg gevraagd en wij om boodschappen en eerst berd op en toen kwamen we op een redelijk vlakke weg en op een gegeven moment moesten we linksaf en dat ging steil naar beneden, ik zeg nog tegen Dini, dit gaat fijn zeker zegt ze en we knalden door dus bij de ALDI om boodschappen, het was gezellig druk maar dat mocht niet deren.

Na een kwartier of zo hadden we alles wat we hebben moesten en stapten weer vrolijk op de fiets maar waar ik net nog niet aan gedacht had, werd nu een feit, want we moesten die helling weer naar boven fietsen, nou echt niet, met de volle fietstassen konden we mooi afstappen en gaan lopen naar boven, jemig hebben we nou vakantie of wat. Afijn boven aan gekomen konden we weer opgelucht op de fiets stappen en met gierende banden terug naar de camper, daar de boodschappen opgeruimd en de fietsen aan de kant konden we weer lekker buiten zitten, er stond nog wel wat water in de pit maar het was redelijk te doen.

Het was rond vieren en Dini was net begonnen met de aardappels want ja een prakje is ook wel eens heerlijk toch, vindt ik wel hoor maar het begon weer te spetteren en ik zei nog, als dit zo de hele vakantie moet pffff dan hebben we niet veel geluk waarop Dini zei, we gaan het zien en beleven maar goed we blijven natuurlijk altijd positief want, zonder positiviteit is alles verloren toch?
Maar het begon harder en harder te regenen en ik zeg tegen Dini dit gaat niet goed, het begon te hozen en de put stond zo vol water dat de wielen van de camper steeds verder wegzakten en dit kon echt niet want, daar kwam ik nooit meer uit dus ik met Dini overlegd van, ik ga naar de receptie en ga en het probleem voorleggen. Ik zeg tegen Dini, joh moet je eens kijken we zakken gewoon weg hier, hier kom ik niet meer zelf uit dat weet ik wel en als het droog is wil ik hier van deze plek weg want, dit gaat niet goed !!

Een anderhalf uur later was het droog en ben ik naar beneden gefietst en naar de receptie en ik daar het verhaal uitgelegd en de dame achter de balie zei inderdaad dat het daar een kuil was en dat ik daar niet had mogen staan met een camper, ik zeg ja maar wat kan ik er aan doen als ik die plek toegewezen krijg waarna ze zegt, ik ga wel even mee om pols hoogte te nemen dus zogezegd zo gedaan.

Ik op de fiets daarheen en zij met de benenwagen en ze was daar een aantal minuten later en keek naar wat wij zoal meegemaakt en gezien hadden en ze zegt kunt u er zelf uitkomen vraagt ze ? Waarna ik de camper startte en die vooruit wilden rijden maar niets hoor, hij begon te slippen en die dame maar roepen stop stop stop nu maar, alles gaat kapot dus ik zet de camper stil en zij begon haar man te bellen dat hij met de tractor moest komen met een stevig touw en ze zegt dan moet je maar op de parkeerplaats beneden gaan staan. Natuurlijk zeg ik, alles beter dan in deze vissenkom maar we zullen er eerst maar eens uit proberen te komen.

De boer kwam na een half uurtje met een middelgrote John Deerre en die zegt knoop dat touw even vast aan dat oog van je camper dus, ik deed dat en intussen had Dini de fietsen los-vast op de fietsendrager gezet en de boer riep, start hem maar en dan ga ik rustig aan trekken en ik de camper in en startte de motor en de boer gaf een teken dat hij ging trekken en ik moet zeggen dat de tractor er geen moeite mee had maar de sporen die ik trok waren zo’n 15 centimeter diep en dat zegt al genoeg toch?

Maar goed het karwei was zo geklaard en de boer tevens (eigenaar) zei, ga maar een plekje uitzoeken op de parkeerplaats beneden (gele stip op foto) dan kan je stroom pakken van die kast die daar staat en dat vonden we wel fijn. Toen we op het harde stonden zijn we heel rustig met die baggerbanden naar beneden gereden en hebben een heel spoor getrokken va blubber. We een leuk plekje op de parkeerplaats gevonden en de stroom eraan en toen hadden we eindelijk avond en konden we eindelijk een prakje maken en eten. De hele avond regende het weer stevig en was ik super blij dat we beneden stonden.
We hebben in de avond maar een spelletje gejokerd en het is niet laat geworden want het was allemaal wel spannend geweest en dus vroeg naar bed en lekker slapen en de volgende morgen gezond weer op. Op naar de volgende.