Van boot naar camper (9)

Na vertrokken te zijn uit Vaals, heeft de “bende van ellende“ want daar lijkt het steeds wel op, besloten om richting Houthalen in België te gaan naar een camping “de Hengelhoef” van de Oostappen groep. Het werd ons aangeraden en dit omdat, het een hele leuke camping zou zijn waar veel te doen is en daar zijn wij wel voor natuurlijk want, eigenlijk willen wij ook we eens iets doen en ondernemen er zou daar een groot zwembad zijn en er zou bingo’s georganiseerd worden en is best wel eens leuk om mee te maken.

Na ons gemeld te hebben en we zouden 2 nachten blijven en de lieve som van 56 euro afgerekend te hebben mochten we naar de plek en dat was best ff zoeken maar goed wij naar ons plek en we stonden onder de bomen en dit was geen probleem want, dan heb je ook niet zo heel veel wind zal ik maar zeggen, bomen houden wind tegen toch?

We hadden een plaatsje met onze camper van 26 jaar oud en staan naast een oude Mercedes camper van rond de 30 jaar oud, die heeft deze buurman helemaal zelf gebouwd en ook staan er een paar caravans. We hebben onze luifel uit gedraaid en en de stoelen en tafel neergezet en zag een jonge dame uit die andere camper komen die zich met een rollator moest voortbewegen en dat roept dan altijd vragen bij mij op. Dit omdat ik vrijwilligerswerk doe in het ziekenhuis bij ons in het dorp en dan maakt het mij nieuwsgierig wat zo iemand dan mankeert maar oké eerst maar eens je plicht doen en dan hebben we nog tijd genoeg.

Ook de fietsen eraf gehaald en ik ging gelijk een klein rondje fietsen en wat schertst mijn verbazing, het leek net een kamp deze camping er staan levensgrote caravans met hele grote tv’s buiten aan de caravan en bankstellen en ik wist niet wat ik zag maar goed. Eigenlijk is dit helemaal niks voor mij en ik heb zoveel talen gehoord onderweg, dat ik niet meer wist in welk land ik nu eigenlijk was maar goed we zullen het ermee moeten doen voor zolang we hier staan maar geloof mij, het zal niet lang zijn.

Terug fietsend zie ik ineens een tent de lucht invliegen en een voortent en een luifel, ik denk wat is dit !!! Intussen was ik bij de camper aangekomen en heb mijn fiets neergelegd en merkte ik dat er mensen in paniek raakte.

Maar oh jee, plots zie ik ook mijn luifel de lucht ingaan en ik riep tegen Dini, pak die luifelpoot en ik ook 1 en riep van houw stevig vast en het begon te gieten van de regen en hagel viel er ook, jemig wat een noodweer de tafel en stoelen vlogen door de lucht want een toestand toch pff, dit heb ik zo’n dertig jaar geleden een keer eerder gezien en meegemaakt, dat was jaren geleden maar goed.

De draaistok van de luifel hing nog buiten aan de camper te slingeren en ik heb gelijk de luifel ingedraaid zo goed en kwaad dat het ging, zodat hij tot op een halve meter van de camper was ingedraaid zodat deze niet meer omhoog kon waaien.

Eerst de bui maar eens afwachten en het duurde alles bij elkaar maar een minuut op tien maar het was heftig allemaal en de adrenaline spoot bij mij ook uit mijn oren kan ik je melden pffff.

Na een kwartier of zo was alles weer gewoon en de mensen liepen door elkaar heen en wisten ook niet wat hun overkomen was, net als wij. Op de foto hiernaast, is niet van de buren maar hun voortent lag er ook net zo bij als deze dus die waren ook heel verbouwereerd kan ik je zeggen en de foto zegt genoeg. Even later heb ik de luifel weer uitgedraaid en weer neergezet maar ook gelijk vastgesnoerd met sjorbanden veiligheid voor alles maar wat ik niet gezien had was, dat er allemaal dennennaalden naar beneden waren gekomen boven op de luifel en toen ik die had ingedraaid waren ze allemaal mee op gerold.

Je raadt het al, allemaal gaatjes in de luifel ik kon een stevige vloek niet onderdrukken sorry maar het was gewoon heel erg en ik wist niet wat te doen maar goed we waren er nog redelijk goed afgekomen als ik eens om me heen keek, zie ik heel veel ravage en eigenlijk stonden de tranen in m’n ogen, niet zozeer voor mezelf maar van wat ik om heen zag. We raakten in contact met de buren van de camper en we werden uitgenodigd in hun tent voor een bakkie koffie en zo raakten we aan de praat. Ook de radio stond aan en werd er gemeld dat er windhozen in België waren en dat er ook een festivaltent de lucht in was gegaan, dan is het allemaal nogal heftig geweest ik wet het niet zeker meer maar was da pukkelpop of iets dergelijks??

Toen alles weer een beetje bedaard was is Dini met het eten begonnen en ik ben nog ff een rondje gaan fietsen en wat ik toen allemaal zag was een ware ravage luifels over de caravans voortenten aan flarden dakramen eraf gewaaid op verschillende plekken ja het was een ervaring die je niet graag meemaakt, even later fietste ik terug richting de camper en het eten was bijna klaar en heb ik de tafel maar gedekt binnen want, buiten eten was geen doen, alles nat en vochtig lekker gebakken aardappeltjes met een schnitzel en pepersaus, heerlijk toch. Na het eten en de afwas hebben we koffie en thee gedronken bij de buren Patrick en Gera en hebben we ook voor ons een nieuw spelletje geleerd Skibbo en dat is ook leuk om samen te spelen beetje tactiek en een beetje geluk dan lukt het wel om een spelletje te winnen ha ha het was inmiddels half twaalf geworden en zijn we stilletjes aan maar eens na een bewogen heftige dag onder de wol gekropen, op naar de volgende dag.

De volgende morgen om een uur of tien zijn we richting ’t Leukermeer vlakbij Papenbeek gereden het regende vreselijk hard de gehele weg al en na zo’n drie kwartier moesten we de snelweg af afslag Horst en onder aan de afrit gekomen, kwam er een auto van links dus ik moet heel even wachten maar dat even werd heel lang want, de camper zei doe het zelf maar en ik had zelfs geen alarmverlichting en toen had ik het even niet meer hoor, toen sloeg de paniek echt wel en beetje toe want, een camper die het vertikt en door de harde regen en het begon ook nog te onweren en bliksemen moest ik toch de camper uit.

Na eerst een oranje hesje aangedaan te hebben, leek me wel zo veilig ben ik naar buiten gegaan en ik had Dini gevraagd het nummer van de ANWB op te zoeken terwijl ik het verkeer stond te regelen en hopen dat het allemaal goed zou gaan. Opeens een hele harde knal het was de donder maar ik schrok me helemaal de kolere wat een vreselijke klap was dat ik snel de camper in, geen droge draad meer aan m’n lichaam pfff .Inmiddels had Dini het nummer van de ANWB en ben ik gaan bellen en vroeg om snelle hulp en dit omdat ik op een levensgevaarlijk plek stond, ze beloofde hun best te doen.Daarna heb ik ook de politie gebeld want ik stond daar zonder alarmlichten op een vreselijk plek ze zouden een auto sturen.

Ook moest ik weer naar buiten om het verkeer te regelen en ze om de camper te geleiden en het bleef maar hozen maar na een klein half uur zag ik de ANWB aankomen , een hele vriendelijke man die eerst ook even zijn regenpak aantrok, wat was ik jaloers want, ik wilde ook zo’n pak maar goed dat was er niet dus dan maar weer in gesprek met die man en die had het werkelijk redelijk snel gevonden en hij zei, omdat je geen gevarenlichten hebt, zit het in de hoofdstroom en hij trok de hoofdzekering eruit en zei, die is stuk dus even een nieuwe pakken uit de wagen en die plaatsen , dan hoop ik dat jullie weer door kunnen zei hij.

Na een kwartier a twintig minuten was hij klaar en even wat papierwerk , dat kon natuurlijk binnen heeft hij even een glaasje cola gedronken en is hij vertrokken en ik heb mijn natte kleren uitgedaan en droge kleren aan en wij waren blij dat we weer verder konden in de stromende regen en onweer en de politie?? Wel die moeten nog komen , het regende te hard denk ik maar goed waar zijn die vrienden als je ze nodig hebt?? De politie je beste vriend nou mooi niet.

Na een half uur ongeveer zijn we bij de camping aangekomen aan ’t Leukermeer, zo te zien een hele mooie camping en zoals ik had gelezen was er veel te doen daar op de camping en jachthaven en geloof mij, er zijn mensen die speciaal voor hun rust weggaan maar ik ben iemand die het prachtig vindt, als er spelende kinderen en er drukte heerst, wat voor een stukje sociaal contact zorgt althans is mijn mening.
Maar niets was minder waar , we staan op een veldje met 2 campers en contact was er niet maar ja dat komt natuurlijk ook door het klote weer precies in onze vakantie en geloof mij, het was eigenlijk in heel Europa zo dus om naar Verweggistan te rijden had ook geen enkele zin dus, dan maar wat van de boel proberen te maken maar echt naar ons zin hadden we niet nee. De volgende dag besloten we ondanks d buien dat we naar Venray zouden fietsen dus na een stevig ontbijt hebben we de regencapes opgezocht en de regenjassen en zijn toch op de fiets gestapt om even een leuk stukje te fietsen en er een leuke dag van te maken.Onderweg, ongeveer halverwege kwam er weer een stevig buitje en zijn we onder een viaduct maar een poosje blijven schuilen en na een 20 minuten was de bui over en kwam zowaar de zon er flauwtjes door en werd het toch nog lekker weer dus dat hadden we dan al weer mee.

Aangekomen in Venray kregen we in de smiezen dat de batterijen van de fietsen verder leeg waren dan we vooraf zouden vermoeden dus, wij uitkijken naar een punt waar we de batterijen zouden kunnen opladen want, ik had ergens gelezen dat er punten in de de stad/dorp zouden zijn waar je daarvoor terecht kon dus wij naar de VVV, nee mijnheer ik zou het niet weten en we werden onverrichter zaken naar buiten gebonjourd op naar de ANWB winkel en ook nee mijnheer ik zou het niet weten maar hier zeker niet.

Daarna zijn we naar het gemeentehuis gegaan waar we vriendelijk te woord werden gestaan door een aardige dame maar ook zij kon ons niet helpen maar zei, ga eens even bij de VVV langs want, die zullen het wel weten waarop ik zei, die weten eigenlijk net zoveel als u, helemaal niks jammer genoeg en wij weer naar buiten maar goed we hadden er al te veel tijd in gestoken en hebben de fietsen geparkeerd en zijn lekker gaan struinen het was toch heel erg lekker weer geworden dus even een terrasje pakken en wat drinken dat deed ons goed en mensen kijken is ook een leuke bezigheid maar goed aan alles komt een eind zo ook aan deze leuke middag.

De volgende dag zijn we nog naar een kaasboerderij geweest in de buurt, wat heel erg interessant was en we hebben daar genoten van wat we gezien hadden en we liepen daar tenminste droog.

Nadat we de excursie gedaan hadden hebben we op een overdekt terras nog wat gegeten want dachten wij, als we hier eten dan hebben we dat vast gehad en hoeven we niet te koken of iets anders te doen en dat gedaan hebbende zijn we weer rustig terug gefietst naar de camping.

We hebben de avond weer volgemaakt met tv kijken en kaarten want ja buiten zitten was er zeker niet bij deze vakantie, tot nu toe dan.
Weer op naar de volgende.