Van boot naar camper (14)

Dini had mij te kennen gegeven, dat ze de camper wat aan de grote kant vond en wilde liever iets kleiner. Mijn vraag aan haar, hoe kom je daar nu plots bij we hebben het toch goed met dat ding waarop ze zei ja dat wel maar ik vind het te groot waarop ik zei, oké maar dan gaan we ook gelijk een wat jongere camper opzoeken ze zegt oké, je kijk maar maar wat kleiner is goed.

Het duurde nog een poosje aleer ik er wat mee ging doen want ja je kunt je geld maar een keer uitgeven dus ja.Het was inmiddels oktober geworden en ik was ergens en ik weet niet eens meer waar maar daar had ik een gesprek met iemand, die in de paarden business werkzaam is en die richting concoursen ging en keuringen en ja dan ben ik gelijk gedesinteresseerd en ga ik met hem mee in het gesprek omdat, ik zelf ook dit werk gedaan heb en de paarden branche mij nog altijd trok en omdat, ik de laatste 9 jaar van mijn vrije tijd in een bedrijf heb gestoken dat een manege wilde opstarten.

Wat ik heb gedaan voor hun was niet gering, uitgebouwd tot 30 eigen paarden en 30 pensionpaarden en toen het commercieel moest worden werd er geen beroep meer gedaan op mijn taken en vrijwilligerswerk en kon ik opzouten maar ik heb er 9 jaar van mijn leven in gestoken in de hoop dat ik er een baan aan over zou houden en m’n boterham zou kunnen verdienen maar niets was minder waar.

Het gesprek was leuk en plots zegt hij, ik ben op zoek naar een camper daar ook een paardentrailer achter kan, dan hoef ik niet meer in een busje te slapen waarop ik vraag wat zoek je dan ? Hij zegt een iets ouder ding, want ja kapitalen heb ik niet maar ik werd steeds enthousiaster natuurlijk en ja nog even in dit gesprek te blijven vraag ik hem, wat is je budget, wat verwacht je ?
Deze jongeman zegt, ja die dingen zijn vreselijk duur en ben bang dat dit niet gaat maar goed zegt hij het is nu eenmaal zo.

Daarna zeg ik, misschien kan ik je helpen. Hoezo zegt hij, ik zeg tegen hem, ik heb toevallig wat jij zoekt, heb je misschien zin om even met me mee te gaan? Maar ik liet hem in het ongewisse en wij stappen in de auto en rijden naar de stalling. Hij zegt waar breng je me naartoe en waarom? Maar ik zei niks en opende de deur van de stalling en zegt, zou dit iets kunnen zijn ?

Stom van verbazing zegt hij ja maar dit is wel zoiets wat ik zou willen maar hé is deze te koop dan ? Ja zeg ik en deze is van mij dus ja kijk maar eens goed en kijk ook maar eens binnen en hij was eigenlijk met stomheid geslagen en vraagt maar wat moet dit bakbeest kosten dan en ik noem mijn prijs ik zeg dat is iets boven wat je eigenlijk wilde uitgeven maar ik verzeker je deze is puntje gaaf en je mag hem laten nakijken of kleuren wat dan ook.

De jongeman zegt, ik ga naar huis en ga het er over hebben met m’n ouders en erover babbelen en vroeg mijn telefoonnummer en zei nog, hou hem even vast voor me hé, waarop ik zei ja als jij snel zaken kan doen wel. Hij was onder de indruk, dat zag ik wel en bracht hem naar zijn auto terug en denk nou daar hoor ik nooit meer wat van. Ik was verrast toen dezelfde avond de telefoon ging en de vader van die kerel aan de telefoon kwam en vroeg naar wat technische dingen over de camper en vroeg of ze vrijdagavond langs mochten komen om te kijken ik zeg natuurlijk je bent altijd welkom, de koffie staat klaar en dat vond hij wel mooi en zegt tot vrijdagavond.

Twee dagen later kwamen de jongeman met zijn vader en moeder kijken want, de moeder wilde wel graag het interieur zijn dat was natuurlijk geen probleem en na een goed gesprek en een aantal dingen bekeken te hebben zegt die vader maar de prijs is wel wat hoog maar ik wist wat ik er voor betaald had en wat ik er voor wilde hebben en heb daar duizend euro opgegooid in de hoop dat ik het zou krijgen maar dat ging niet door, de man zegt ik wil je een bod doen en bood tweeduizend minder dan de prijs en ik deed een beetje moeilijk en zegt ja maar dat is echt te weinig, hij zegt joh kijk maar dit is wat ik wil geven en meer niet en ik keen nog eens moeilijk maar zei toen, weet je dan moet er duizend bij en anders blijft hij staan war hij staat.

Maar het ging allemaal niet van harte hoor, en de man zei op een gegeven moment, oké ik doe het en je had me koffie beloofd waarop ik zei ja natuurlijk, we lachten wat en gingen een bakkie doen en even wat dingen bespreken dus zo gezegd, zo gedaan, de vraagprijs werd betaald en iedereen tevreden lijkt mij.

Dus, eerst een bakkie en wat dingen doorgenomen en hij legt ineens vijfduizend op tafel en zegt morgen komen we hem halen en overschrijven en dat was wel heel snel en nu was ik met stomheid geslagen maar ik vond het helemaal super. Dini zegt nou dat ging rap, ik zeg ja dat is zeker en terug kunnen ze niet meer want, ik heb hier geld van hun en dan komen ze zeker weer terug, of ze moeten zat hebben ha ha.

De volgende morgen om 10 uur stonden ze op de stoep en ik nodigde ze eerst uit om even een bakkie mee te drinken en dat gebeurde ook en na een half uur ben ik met de jongeman want, hij moest toch op zijn naam gezet worden omdat, hij er mee zou gaan rijden, zijn we naar het postkantoor gereden in Middelharnis om de camper van eigenaar te laten wisselen. Het was zo gebeurt en zijn we weer richting Dirksland gereden en nadat de ouder heer het overige geld had betaald zijn ze met de camper vertrokken en ja als je hem dan ziet wegrijden, krijg je toch een beetje raar gevoel maar goed daar waren we al snel overheen en dit omdat de camper nog wat meer heeft opgebracht, als dat ik er twee jaar geleden voor uitgegeven had en dat deed ons dan weer goed.

Ongeveer een half jaar later ben ik op zoek gegaan naar een andere camper en ik zeg op een gegeven moment tegen Dini van, wat denk je van deze ? Ze komt naar mijn hoekje waar mijn computer staat en zegt, oké ja dat lijkt mij wel wat en ik klom gelijk in de telefoon en pleeg een belletje naar dat camper bedrijf Schafer in Soesterberg waar een camper stond wat in onze prijsklasse viel en dus een afspraak gemaakt voor de aankomende vrijdag om daar naar toe te gaan en het voelde gelijk weer spannend allemaal.

Vrijdag morgen, wij vroeg al uit de veren want ja het beloofde een spannende dag te worden voor ons want ja na de boot hebben we eigenlijk niet meer over spullen gepraat en gedacht voor zoveel geld maar goed om half negen zijn we in de auto gestapt en zijn we die kant opgereden en daar aangekomen zag het er allemaal gelikt uit, een net bedrijf en heel keurig allemaal en nadat we de auto geparkeerd hadden zijn we een rondje over het terrein gaan lopen en er stonden schitterende exemplaren bij zeg wauw maar na een rondje gedaan te hebben zagen we er een staan en ik zeg , wat een lieffie en ik gelijk op de voorruit gekeken wat de prijs was en zei tegen Dini, deze moeten we maar eens wat beter bekijken, wat denk jij ? Het enige wat ze zei is, ’t ziet er leuk uit.

De deuren waren op slot en we zijn toen naar het kantoor gelopen waar we heel netjes ontvangen werden door een jongeman en vroeg ik of we in de camper mochten kijken, hij zegt, ik loop met u mee en zo gezegd zo gedaan en wij stapten erin en het was als liefde op het eerste gezicht precies wat we zochten en na alles grondig bekeken te hebben en deze mijnheer er met een vochtmeter doorheen ging om ons er van te overtuigen dat hij goed was, zijn we even erna richting het kantoor gelopen en daar in onderhandeling maar de prijs lag mij iets te hoog zo’n tweeduizend euro naar mijn zin dan hé ja zaken doen, is toch een beetje op mijn lijf geschreven al zeg ik het zelf.

De jongeman vroeg of we koffie lusten ik zeg, of je het nooit zou vragen. Ja zo ben ik nu eenmaal sorry. Na wat heen en weer gepraat en hoe deze man de camper aanprees en zei dat het een super camper is en nog maar 1 eigenaar gehad heeft en dat hij zijn prijs dubbel en dwars waard is.
Er viel een moment van stilte waarna ik zei wat ik er voor over had en bood hem die tweeduizend minder, hij zegt nee dit kan echt niet want, hij is echt zijn prijs waard waarop ik zeg, ik neem hem mee zonder garantie en aflevering maar dat was dan eigenlijk ook niet de bedoeling en ik zeg, je zegt net zelf dat het zo’n goeie is en dat hij zijn prijs meer dan waard is bla bla toen viel hij even stil waarna, waarschijnlijk zijn vader, zich met het gesprek begon te bemoeien en er even over gesproken te hebben kwamen we er uit, vijftienhonderd naar beneden en toch een grote beurt vooraf, daar kon ik dan wel weer mee leven dus de zaken rond gebreid te hebben en vroeg ik, kunnen jullie die beurt op korte termijn uitvoeren? Want ik wil hem volgende week zaterdag halen en oh ja, kunnen jullie hem op naam zetten? Dit was geen probleem en na nog wat papierwerk gedaan te hebben gingen wij weer terug richting Dirksland.

De week duurde veel te lang natuurlijk en nadat ik iemand gecharterd had om met mij mee te geen om de camper te halen werd het eindelijk zaterdag en zijn Arie een oudere man en fietsenmaker een manussie van alles en ik erom geweest en thuis aangekomen na twee uur heb ik hem voor de deur gezet en kwam eerst de buurvrouw van de ene kant kijken en daarna de buurman van de andere kant en daarna nog en paar mensen uit de buurt en het werd eigenlijk een samenscholing van mensen die even de camper wilden zien, wat overigens wel leuk was natuurlijk en ik in de rondte liep zo trots als een pauw.

Zo’n kleine tien munten later hoor ik ineens van, waar doet hij het allemaal van hé en ik ben heel even gaan luisteren om een hoekje waar het gesprek over ging en liep toen naar de dames toe en het gesprek ging direct ergens anders over maar ik zeg gelijk joh ik weet niet wat jullie probleem is maar ten eerste zijn het mijn centen en ten tweede hoe ik het allemaal doe en waarvan is toch zekert mijn probleem of niet dan. De dame die dit gesprek opgang had gebracht liep weg en wist ik gelijk wie de boosdoener was, zo dom om uit jaloezie zoiets te gaan roepen, vreselijke mensen.

Weer en tien minuten later komt Arie eindelijk aanrijden, ja die rijdt tachtig op de snelweg en heeft waarschijnlijk ook kruipolie in de auto zeg ik altijd ha ha maar oké hij was veilig gearriveerd, dit hadden wij van te voren afgesproken dat ik door zou rijden hoor omdat hij het rustig aan zou doen.

De camper heeft heel het weekend voor de deur gestaan en we hebben op ons gemak de spullen die uit de vorige camper gekomen waren een plekje gegeven in de nieuwe maar ook gelijk de boel schoonmaken natuurlijk en gordijnen wassen een zo, je kent dat wel en op zondag, waren we helemaal tevreden en keken wij uit naar het voorjaar om met deze camper de hort op te gaan want, dit laat nog even op zich wachten en dit omdat het najaar was en wij geen mensen zijn, die in de herfst met minder weer op pad gaan.

De volgende dag is de camper dus naar de stalling gegaan om daar de winter door te brengen en wachten op april om hem te halen en gelijk te keuren voor het volgende jaar.
Op naar de volgende.