Mooie routes

Romantischer strassen deel 12.

Peiting.

Peiting is een plaats in de Duitse deelstaat Beieren, en maakt deel uit van het Landkreis Weilheim-Schongau en is gelegen aan de Romantische Strasse.

Peiting is een middelgrote gemeente van een kleine 12.000 inwoners in de regio Oberland in het bondsland Beieren. De gemeente ligt aan de Romantische Strasse dicht bij de oostelijke oever van de Lech en is omgeven door de Moränenhügeln, de Schlossberg, de Kalvarienberg, de Schnaidberg en de Bühlach. Peiting heeft ondanks de bevolkingstoename na de Tweede Wereldoorlog zijn dorpse karakter behouden. De gemeente is uitgestrekt en naast het kerndorp verdeeld over een aantal boerengehuchten. De Mühlbach stroomt door het gebied van de gemeente in noordelijke richting.

Archeologische vondsten op het gebied van de gemeente Peiting gaan terug tot het derde millennium voor Christus. Ook zijn er sporen van Kelten en Romeinen gevonden. Na de Romeinse tijd werd het gebied door de Germaanse stam van de Alemannen bewoond. De eerste vermelding van Peiting in een oorkonde stamt uit 1055. De burcht Peiting was in het bezit van het Frankische adelgeslacht van de Welfen. De burcht was het middelpunt van het bestuur van de Welfen in deze regio. Ze namen deel aan de kruistochten en stichtten de kloosters Rottenbuch en Steingaden. Door een aardbeving in 1348 stortte een deel van de burcht in. Peiting ontving van de Beierse hertog in 1438 het marktrecht. De stad Schongau zag zich door deze toekenning in zijn bestaan bedreigd en verzocht de hertog het recht terug te nemen. Dat werd echter afgewezen en de hertog bevestigde het marktrecht zelfs opnieuw in 1455. In 1490 werd het marktrecht van Peiting zelfs met dat van Schongau samengevoegd. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) werd de burcht door de Zweden in 1632 volledig verwoest. In dezelfde tijd werd de stad getroffen door een epidemie van de “hete koorts”, waarschijnlijk vlektyfus, waaraan ongeveer 400 mensen stierven. Daarna werd Peiting nog in de Spaanse Successieoorlog (1701-1713) en de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748) gemangeld. Na de Eerste wereldoorlog werd in Peiting een kolenmijn geopend. Na 1945 kwamen 1500 vluchtelingen uit andere delen van Duitsland naar Peiting. In 1958 kreeg het toenmalig grootste dorp van Beieren het marktrecht weer terug. In 1968 werd de mijn gesloten en na een korte economische crisis vestigden zich nieuwe bedrijven in Peiting.

Tot de bezienswaardigheden van Peiting behoort het Museum im Klösterle, waarin tentoonstellingen over het kloosterleven, maar ook de mijnbouw en het skiën zijn ondergebracht en nog veel meer. Het is echt een multifunctioneel museum waar de bezoeker zich over alle aspecten van de regio kan laten informeren. Verder kunt u in Peiting de overblijfselen van de Romeinse Villa Rustica bezoeken. De bouw van de parochiekerk Sint Michael is al in 1055 begonnen en hij is later in een gotische kerk omgevormd. De geschiedenis van de de bedevaartkerk Maria Egg gaat terug tot de zeventiende eeuw. De Mariagrot is in 1896 gebouwd en is een replica van de grot van Lourdes. De Sint Annakerk in Birkland is een mooi voorbeeld van barokbouwkunst. Bij wegwerkzaamheden werd de Geotop Peitinger Pechkohle blootgelegd. Deze oude mijnschacht is nu voor het publiek ingericht.

Rottenbuch.

Rottenbuch is een kleine gemeente van nog geen 1700 inwoners in de regio Oberland in het bondsland Beieren. De gemeente die gelegen is aan de Romantische Strasse, bestaat uit 23 dorpjes en gehuchten.

Naast het klooster zijn bezienswaardig, Bedevaartkapel Frauenbrünnerl (1708): kleine achthoekige kapel met Mariafiguur (14e eeuw)
Echelsbacher brug (1929) over het 76 m diepe Ammerravijn
In het paradijselijke landschap tegen de achtergrond van de Beierse Alpen leiden bewegwijzerde wandelpaden vanuit de diepte van het wilde Ammerravijn tot op hoogtes van 900 m. Bij de plaatselijke VVV is een wandelkaart met routebeschrijving verkrijgbaar.

De belangrijkste bezienswaardigheid in Rottenbuch is het klooster van de Augustijner koorheren. Het werd door de Beierse hertog Welf IV in 1073 gesticht en in 1803 geseculariseerd. De kloosterkerk Maria Geboorte is oorspronkelijk in Romaanse stijl opgetrokken, maar werd tussen 1468 en 1480 opnieuw opgebouwd. In het interieur bevinden zich werken van Joseph Schmuzer en diens zoon Franz-Xaver in rococostijl. Verder plafondfresco’s van Matthäus Günther en een altaar en orgelombouw van Franz Xaver Schmädl. Op het noordelijke altaar staat een Mariabeeld van Erasmus Grasser uit 1493. Ten noorden van het dorp staat de 66 meter hoge zendmast Rottenbuch, de hoogste houten toren van Duitsland uit 2002. Jaarlijks vindt eind augustus begin september in Rottenbuch een paardenmarkt plaats waar koudbloedige veulens verhandeld worden.

Weergaven: 158

U kunt de inhoud van deze pagina niet kopiëren