Bad Mergentheim.

De stad Bad Mergentheim ligt in een verbreding van het dal van de rivier de Tauber in de regio Franken in het bondsland Baden-Württemberg. Bad Mergentheim ligt aan de Romantische Strasse, de oudste vakantiestraat van Duitsland. In Bad Mergentheim stroomt de Wachbach in de Tauber. De gemeente Bad Mergentheim bestaat uit de stad zelf en dertien dorpen die verspreid liggen in het Tauber- en het Wachbachdal.

Bad Mergentheim wordt voor het eerst in een oorkonde uit 1058 genoemd. In 1280 kreeg de nederzetting het tolrecht van de hertogen van Lotharingen en in 1340 verkreeg Bad Mergentheim stadsrechten. Van 1526 tot 1809 was in Bad Mergentheim het hoofdkwartier van de Duitse Orde gevestigd, die tot zelfs Utrecht aan toe vestigingsplaatsen had. In de stad hebben ook de heksenvervolgingen tussen 1539 en 1665 flink huisgehouden; tot nu toe zijn er 74 slachtoffers met naam en toenaam bekend, 69 van hen overleefden de processen niet. Zelfs de echtgenote van burgemeester en apotheker Nachtrab werd niet gespaard, zij werd in 1629 terechtgesteld. In het dorp Markelsheim vielen er zelfs 91 slachtoffers met 81 terechtgestelden. Bad Mergentheim behoorde aanvankelijk tot het bisdom Würzburg, maar in de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), in de tijd dat grote delen van Duitsland door Zweden bezet waren, ging de pastoor van de katholieke kerk over naar het Lutherse geloof. Na de Zweedse tijd werd de stad echter weer bijna geheel bekeerd tot het katholicisme. Vanaf 1809 viel Bad Mergentheim onder het koninkrijk Württemberg. Al in juni van dat jaar brak er een opstand uit tegen het nieuwe regime vanwege de agressieve wijze van rekruteren die het koninkrijk erop nahield. De opstand werd onderdrukt en de “raddraaiers” terechtgesteld. In 1826 werden de heilzame bronnen in Bad Mergentheim herontdekt. Deze bronnen vormden de reden dat Mergentheim het voorvoegsel Bad mag voeren.

Bad Mergentheim had een relatief grote Joodse gemeente al sinds de middeleeuwen. Ze kregen toestemming van de Duitse Orde zich in de stad te vestigen, mede omdat dat economisch voordelig was. Aan het begin van de twintigste eeuw was 5% van de bevolking Joods, wat ver boven het Duitse gemiddelde van 1% lag. Ook aan Bad Mergentheim ging de Kristallnacht van 9 op 10 november 1938 niet onopgemerkt voorbij. De ruiten van de synagoge en winkels van Joodse burgers werden vernield en Joodse mannen in “verzekerde bewaring” gesteld. In monument op het terrein van de protestantse kerk en een herdenkingsbord bij de Sint Bernhardschool herinneren aan deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis van Bad Mergentheim. Na de Tweede Wereldoorlog behoorde Bad Mergentheim tot de Amerikaanse zone. In 1973 werden de dertien dorpen die tot dan toe zelfstandige gemeenten waren geweest, in een grootschalige gemeentelijke herindeling bij Bad Mergentheim gevoegd. Markelsheim is een gerenommeerd wijndorp in het Tauberdal, terwijl de wijnbouw in Bad Mergentheim zelf sinds de Tweede Wereldoorlog is verdwenen door slecht beheer als gevolg van de oorlog en de druifluis. Op 13 oktober 1826 ontdekte de herder Franz Gehring de huidige Wilhelmsbron en in de jaren daarop werden er meerdere bronnen ontsloten. Hierdoor beschikt Bad Mergentheim tegenwoordig over die minerale bronnen met drinkwater en één voor heilzame baden.

Sinds de brand van 1556/1557 in het stadhuis zijn er in Bad Mergentheim geen oorlogsverwoestingen geweest, zelfs niet in de Tweede Wereldoorlog. Hierdoor heeft Bad Mergentheim zijn middeleeuwse en barokke stadsbeeld behouden. De volgende gebouwen in Bad Mergentheim zijn een bezoek meer dan waard:

• In de eerste plaats het slot van de Duitse Orde met een kerk in barokstijl.
• De munsterkerk Johannes de Doper.
• Het karakteristieke stadhuis.
• Het waterslot van Wachbach.

Bovendien kennen de verschillende kernen van Bad Mergentheim een of meerdere bijzondere kerken.

Als kuuroord is Bad Mergentheim ook goed bedeeld met parken, zoals:

• Het park bij het slot van de Duitse Orde.
• Het Kurpark met een rozentuin, een therapiepark, een kruidentuin, een lapidarium en een klankentuin. Bovendien heeft een tuinarchitect uit de Japanse partnerstad Isawa een Japanse tuin met kleine watervallen, Japanse planten en een granieten boogbrug aangelegd. In 2003 werd het Kurpark door een onafhankelijke jury uitgeroepen tot een van de tien mooiste tuinen van Duitsland.

Weikersheim.

Weikersheim is een kleine stad in de regio Tauberfranken in het bondsland Baden-Württemberg. Weikersheim ligt op de plaats waar de Vorbach in de rivier de Tauber uitmondt. Naast de kernstad Weikersheim zelf bestaat de gelijknamige gemeente uit een groot aantal dorpen en gehuchten die in het begin van de jaren 70 bij een grootschalige gemeentelijke herindeling bij elkaar gevoegd werden. Op het gebeid van de gemeente ligt tussen Weikersheim en Elpersheim een beschermd natuurgebied van 77,3 hektare.

Weikersheim wordt voor het eerst in 837 in een oorkonde van het klooster Fulda vermeld. De nederzetting is in het bezit van de Würzburgse Wipert von Wichhartesheim die ook de naam aan de stad heeft gegeven. Door schenking kwam Weikersheim in de twaalfde eeuw in het bezit van het klooster Comburg. Weikersheim is de hoofdvestiging van de adellijke familie Hohenlohe. De nederzetting verkreeg stadsrechten in het jaar 1313 en in dat jaar werd ook met de bouw van de stadsmuur begonnen. Weikersheim werd eerst een zogenoemd allodium (eigengoed) van de heren van Hohenlohe, dan een leengoed van het klooster Fulda en vervolgens van het bisdom Würzburg. In 1585 liet graaf Wolfgang II van Hohenlohe de middeleeuwse waterburcht uitbouwen tot een Renaissance slot. In het begin van de achttiende eeuw werd het terrein voor het slot betrokken in uitgebreide plannen voor een herindeling van het stadscentrum. Het marktplein tussen het slot en de kerk werd grondig veranderd en in 1729 werden de bogengalerijen aan de stadskant van het slot opgericht. Met de dood van de laatste graaf van Hohenlohe in 1756 verloor de stad zijn functie van residentie en als gevolg van de omwentelingen veroorzaakt door de Franse revolutie kwam de stad onder het bestuur van Württemberg. Weikersheim is sinds het begin van de reformatie overwegend protestants. Al sinds de middeleeuwen heeft de stad een Joodse gemeenschap gekend, die echter tijdens meerdere vervolgingsgolven steeds weer vernietigd werd. In 1455 werd Weikersheim zelfs geheel voor Joden verboden totdat in 1637 een nieuwe Joodse gemeenschap ontstond die tot de Tweede Wereldoorlog heeft bestaan.

Weikersheim ligt behalve aan de Romantische Strasse aan de Württembergse wijnstraat en het Taubertalfietspad. De historische binnenstad is in zijn geheel als monument aangemerkt. Het stadmuseum van Weikersheim bevindt zich sinds 2004 in de Gänsturm. Daarnaast is de gemeente ook nog een Dorfmuseum rijk.

Tot de belangrijkste bouwwerken die in Weikersheim bezichtigd kunnen worden, behoren:

• Het slot Weikersheim dat als residentie van de heren van Hohenlohe geldt als het mooiste kasteel van de grafelijke familie. Het was oorspronkelijk een waterburcht die als Renaissanceslot is uitgebreid. Het park is naar het voorbeeld van Versailles aangelegd en is een van de oudste baroktuinen in het Frankenland.
• De Karlsberg is een wildpark uit de zeventiende eeuw dat sinds 1727 tot een zomerverblijf is uitgebouwd. Van het oorspronkelijke kasteeltje met vier paviljoens zijn er nog twee over. Het ommuurde park is voor het publiek toegankelijk.
• Op de Karlsberg bevindt zich ook een planetenweg op een schaal van 1:1 miljard. Deze weg voert ook langs de sterrenwacht Weikersheim.
• De stadskerk Sint Joris aan het historische marktplein biedt met zijn halfcirkelvormige toegang tot het slot nog steeds het idyllische beeld van het grafelijke hof.
• De kerk van het kostbare bloed is een katholieke kerk die in 1962 werd gebouwd om tegemoet te komen aan de groeiende katholieke gemeente in Weikersheim.
• De Gänsturm is rond 1320 gebouwd. De toren wed in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog zo erg beschadigd dat men van plan was hem als verkeershinder maar geheel af te breken. Gelukkig werd dat door een initiatief uit de bevolking verhinderd.
• Op het Joodse kerkhof bevinden zich nog 607 grafstenen waarvan de oudste uit 1730 is.
• Bij het dorp Laudenbach staat de gelijknamige bergkerk.

Tot de regelmatig terugkerende evenementen behoren:

• De Kärwe op de eerste zondag van september, een kermis die teruggaat op het jaar 1419 waarbij tijdens een optocht de geschiedenis van de stad wordt uitgebeeld.
• Openluchtoperauitvoeringen in de zomer.
• Free Jazz en avantgardeconcerten in Club W71.

Weikersheim en Schäftersheim gelden als bekende wijnoorden van het wijnbouwgebied van Württemberg.

Weergaven: 150