Dit moet je niet doen met je cassettetoilet

Een cassettetoilet in je camper vraagt om een heel ander onderhoud dan dat kleinste vertrek in huis,. Juist daarom doen er allerlei fabeltjes de ronde over deze chemische toiletten.

Alle cassettetoiletten vereisen toiletvloeistoffen.

Dit is niet altijd waar, want naast het chemisch toilet zijn er ook het scheidingstoilet en het droogtoilet. Deze laatste wordt ook gewoon toiletemmer genoemd, in veel gevallen niets meer dan een emmer met een plastic zak erin. Deze kan na gebruik zo in de vuilnisbak geleegd worden. Toiletemmers zijn al beschikbaar voor minder dan € 20 in de campingwinkel, en op internet staan ​​ook instructies voor doe het zelf constructies. Dit type toilet wordt voornamelijk gebruikt in bus campers met beperkte ruimte.

Droogtoilet.

Het scheidingstoilet is een verdere ontwikkeling van het droogtoilet hierbij is  het verschil, dat de uitwerpselen in aparte containers worden verzameld. Dit wordt mogelijk gemaakt door een inzet in de toiletbril, die vloeistof en vaste stof van elkaar scheidt.

Vergelijkbaar  met de kattenbak.

Het geavanceerde model van Nature’s Head heeft de uitstraling van een conventioneel cassettetoilet en is verkrijgbaar vanaf € 1.000. De urine wordt verzameld in een container van 8,3 liter. Om de geurbelasting te verminderen, kunnen zaagsel of kokosvezels worden toegevoegd. Dit doet in de verte denken aan een kattenbak.

Fabrikant Cinderella pak het anders aan. Zij heeft een verbrandingstoilet in de aanbieding, dat uitwerpselen en urine tot as verwerkt. Dit bespaart water, maar kost gas en elektriciteit. Daarnaast maakt het toilet geluid tijdens het verbranden.

De toiletvloeistof werkt onmiddellijk na het vullen.

Niet helemaal waar, want veel sanitaire stoffen voorkomen onaangename geurtjes niet door ze simpelweg als een parfum toe te dekken. In plaats daarvan reageert de werkende stof met de uitwerpselen en bestrijdt dus de oorzaak van de geurhinder. Het kan twee tot drie dagen duren voordat de toiletvloeistof actief wordt. Om de werking van het goedje te verkorten, kan je het beste direct na het legen de afvalcassette bijvullen met nieuwe vloeistof en wat water, omdat de ontlasting de geur niet verder of te wel zo min mogelijk verspreidt als het onder water ligt.

Geur kan neutraliseren.

Tijdens de rit klotst de inhoud van de tank heen en weer en kan het middel zich gelijkmatig over de cassette verdelen. Als je in de loop van de tijd switcht naar een ander product, kan de werkzaamheid ervan in eerste instantie worden beïnvloed door resten van het eerder gebruikte middel. De reden hiervoor is dat sommige toiletvloeistoffen gebaseerd zijn op zuren, terwijl andere basisch zijn. Als er resten in de tank achterblijven, kan uiteindelijk alles voor niks zijn.

Concrete specificaties voor toiletvloeistoffen zijn er​​ niet.

Niet waar, want zoals zo vaak bestaan er ook wettelijke voorschriften voor de productie en goedkeuring van toiletvloeistoffen. De basis hiervoor zijn de Europese richtlijnen REACH (verordening over de registratie, evaluatie, autorisatie en beperkingen van chemische stoffen) en de CLP (verordening classificatie, etikettering en verpakking). Deze specificaties zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat de beschikbare middelen onschadelijk zijn voor mens en milieu.

Keurmerk De Blauwe Engel.

Daarnaast zijn er ook vrijwillige certificeringen zoals de RAL-UZ 84A-standaard. Dit is een gebruikstest en slagen ​​is een voorwaarde voor de toekenning van het keurmerk De Blauwe Engel. Een catalogus met meerdere pagina’s specificeert de voorwaarden waaronder de toiletvloeistoffen op hun effectiviteit worden getest. Zo dienen gestandaardiseerde varkensuitwerpselen en kunstmatige urine (die overigens ook worden gebruikt bij de ontwikkeling van schoonmaakmiddelen) vier dagen lang met het product worden behandeld. Onmisbaar voor de evaluatie vervolgens is de neus. In verschillende stadia moeten tien proefpersonen de monsters ruiken en punten toekennen.

Alleen “groene” vloeistoffen mogen zonder aarzeling worden gebruikt.

Niet waar, want zoals al beschreven in mythe 3 zijn er tegenwoordig talloze regels voor chemische middelen. Tot in de jaren negentig was dat heel anders. Toentertijd hadden toiletvloeistoffen nog formaldehyde als basis, een stof die giftig, kankerverwekkend en zelfs explosief is. Maar waarom tonen sommige producten vandaag de dag nog steeds gevarensymbolen is de vraag?
De woorden ‘corrosief’ of ‘milieuschadelijk’ verwijzen altijd naar het onverdunde product in de fles. Als je bijvoorbeeld een toiletvloeistof met bovenstaande waarschuwingen in een weiland zou uitgieten, doe je de planten en dieren er geen plezier mee. Gebruik je het in overeenstemming met het beoogde doel, dat wil zeggen in een vooraf bepaalde dosering, dan is de vloeistof  vanuit chemisch oogpunt ongevaarlijk.

Afbreekbaar.

Op de etiketten van sommige middelen staat ook de opmerking “…% biologisch afbreekbaar in …dagen”. Of het nu vermeld staat of niet, ook niet ‘groene’ toiletvloeistoffen moeten in zekere mate afbreekbaar zijn – dat is wettelijk vastgelegd. Er zijn echter zeker verschillen tussen ‘groene’ en ‘blauwe’ middelen. In biologische rioolwatertanks mogen alleen de bijzonder milieuvriendelijke toiletvloeistoffen worden geleegd. Overigens mogen in deze systemen ook geen conventionele afwas- en wasmiddelen terechtkomen. Ook voor die doelen zijn biologische middelen beschikbaar.

Huismiddeltjes zijn net zo goed als speciale toiletvloeistoffen.

Niet waar, want een cassettetoilet zit heel anders in elkaar dan het toilet thuis. Hoewel de keramiek vrij gemakkelijk te reinigen is en ook agressievere schoonmaakmiddelen verdraagt, is kunststof veeleisender wat betreft de keuze van reinigingsmiddel. Populaire huishoudelijke schoonmaakmiddelen zijn daarom taboe.

Azijnreiniger tast afdichting aan.

Een conventionele azijnreiniger, bijvoorbeeld, tast na verloop van tijd de rubberen afdichting van de afvaltank aan. Dat is de reden waarom speciale schoonmaakmiddelen volledig gerechtvaardigd zijn. Sommige kampeerders misbruiken ook verschillende huismiddeltjes als alternatief voor toiletvloeistof, zoals zachte zeep. Ook hier bestaat het risico dat de rubberen afdichting schade oploopt. Daarnaast worden enkele soorten zachte zeep gemaakt van dierlijke vetten, wat om ethische redenen niet iedereen behaagt. Dat de zeep geurhinder tegengaat, dat klopt. Maar het helpt niet bij het afbreken van het biologische materiaal. Bij het legen van de tank is er dus een grotere kans op verstopping door feces en toiletpapier.

Toch betwijfel ik het bovenstaande en waarom? wel  omdat ik persoonlijk al heel lang schoonmaakazijn met wasverzachter aangevuld met water gebruikt  en dit neemt ook vieze geurtjes weg en ik merk dat het de resten wel degelijk verpulvert maar goed ieder zijn of haar mening en daarbij, als u de rubbers regelmatig met vaseline invet, dan blijven de weldegelijk beschermt tegen aantasting en uitdroging, is mijn bescheiden mening. Deze alinea is de mening van een particulier persoon.

Kunstgebitreinigers.

Een ander verondersteld alternatief zijn kunstgebitreinigers. De gebruikers vergeten echter dat de dosering van een tablet wordt berekend op basis van de hoeveelheid van een enkel glas water. Zodoende zou je een hele hoop van deze reinigingsmiddelen in het toilet moeten gooien om de groei van bacteriën daadwerkelijk te kunnen stoppen.

Dit ben ik zeker niet eens met het bovenstaande, omdat het zo is dat men, om het gebit te reinigen 1 of 2 tabletten in een kleine hoeveelheid water moet doen maar  de werkende stof blijf zeker zijn werk doen als u dit in een verminderde mate in uw toilet doet, niet dat ik het zelf gebruikt maar goed. En ja ieder zijn keuze en mening hoor, daar is iedereen vrij in toch?

deze bovenstaande alinea is van een particulier persoon.

Dit is een bericht van ACSI free life.

Wist je dat?  hier onder deze link, nog enkele tips , zit er wat voor je bij ??

Bezoeken: 1369