Van boot naar camper (12)

Het was mei en Dirk en Adrie waren op een zondag middag bij ons en vroegen of wij de volgende maand mee wilden naar Normandië op vakantie en Dini zei, dan moet ik dat even snel zien te regelen op m’n werk want dit is wel heel kort draaien.
De volgende morgen is Dini bij haar cheffin geweest en het voorgelegd en het was geen probleem en dus dan maar alles proberen te regelen en in goede banen te leiden.

De tijd van vertrek kwam steeds dichterbij en de camper stond voor de deur om te laden en ja natuurlijk voor het eerst naar het buitenland weer een spannend avontuur en geloof mij, dat zou het zeker weer worden.
Op vrijdag morgen Adrie en Dirk zijn naar ons toegekomen zodat we achter elkaar aan zouden rijden richting Etaples richting de kust van Frankrijk, dat zou de eerste stopplaats worden en zouden we langs de kust naar beneden rijden, dat was de bedoeling en hadden we ook zo besproken.

We vertrokken en Dirk zou voorop rijden, wat ik alleen maar prettig vond en dit omdat, hij al veel langer met een camper op pad is geweest en voor ons de eerste keert is dat we naar Frankrijk gingen dus, laat hem maar lekker voorop rijden. De reis verliep vlot en al na bijna 3 uur waren we bij Lille (Rijsel) en daar reden we natuurlijk Frankrijk binnen, jemig wat een drukte daar zeg, ze vliegen langs elkaar heen of het niks is nog erger dan Rotterdam en Amsterdam maar goed so be it.

We reden lekker door en ik dacht, wat doet het ouwe bessie (camper)het goed zeg, geen negatief ding daarover en we tufte maar door, toen op een gegeven moment hoorde ik een knal en kijk in de rondte en zegt tegen Dini, volgens mij heeft er iemand een klapper gehad en we reden gestaag door. Maar dat duurde niet lang want, er werd getoeterd en gewezen naar de camper waarop ik zegt, het zal toch niet ? maar het gekke was, ik merkte werkelijk niks aan de camper en hij reed heel normaal dus ik denk dat zal zo’n vaart niet lopen maar de onzekerheid sloeg toe en op een grote splitsing waar wij links moesten houden, wat we ook deden ben ik toch op de vluchtstrook gaan staan om polshoogte te nemen van wat er aan de hand was.
We stapten voorzichtig uit en beide aan de rechter kant want, de auto’s en vrachtwagens raasden langs ons heen en een de andere klant stonden betonnen berriers (vangrail) en daar stonden we dicht tegen aan maar goed , het eerste wat ik deed was Dirk bellen en uitleggen wat er aan de hand was, hij zei wij staan hier een paar kilometer verderop op een parkeerplaats en blijven daar staan en wachten, ik zeg oke we gaan het zien het was inmiddels kwart over elf.

Dini en ik stonden tussen de midden berriers en het was 30 graden , lekker hoor en ik de telefoon gepakt en naar de ANWB gebeld en daar hoorde ik, ja dan moet u met de politie in Frankrijk bellen want, wij kunnen en mogen u daar niet helpen omdat de zegen daar zijn verpacht aan bergers dus, ik de politie gebeld, Bonjour bla bla bla en ik verstond er geen reet van maar sprak ook geen Frans dus, ik over op Engels nou dat was een sport, ik stond al 1-0 achter eer ik begonnen was maar goed ik natuurlijk panne panne en ze snapte er geen klote van en ik ook niet, wat een drama.

Een half uur later ik zie over en weer politiewagens rijden en ik maar zwaaien en ze reden lekker door, stelletje hufters zei ik je zie toch wel dat ik op een gevaarlijk plek sta of zijn jullie Fransen nog blind ook. Ik weer naar de politie gebeld en weer hetzelfde geleuter en ik stikte van de dorst en Dini klom de camper in om drinken te pakken, wat een gewaagd stuk was want, als er een vrachtwagen op de camper zou rijden, “dan ben je echt voor de rest van je leven dood hoor” dus, ik was niet zo blij met wat ze deed. Maar goed maar weer de ANWB gebeld en gevraagd, kunnen jullie niet bellen met de politie alhier maar de dame aan de andere kant van de lijn zei , nee dat is niet de bedoeling, waarop ik ze graag door de telefoon had getrokken maar goed dat ging niet ha ha.

Zo stonden wij al 2 uur daar en nog was er niemand die ons kon helpen , ik zal nog eens naar Frankrijk gaan , wart een kut volk is dat en te besodemieterd om Engels te praten echt ongelooflijk.Daar gaat de telefoon , ik denk yes, hulp maar nee hoor het was Dirk die vraagt hoe het ging ik zeg K** en ik was gewoon boos, teleurgesteld en angstig dus ja maar hij zegt, wij staan hier vlakbij een bandenboer en ik dacht ja daar heb ik lekker veel aan maar goed, toch blij met z’n belangstelling. Maar weer de politie gendarmerie noemen ze dat ander woord voor hufters in mijn beleving dan hé, niet iedereen denkt daar zo over natuurlijk maar ik was boos op dat moment en weer ,wie wie en parlevou france ik zeg NEEEEEEEE en klaar was het gesprek pffff.

We stonden drie uur en tien minuten toen er een busje kwam aanrijden met mensen van de wegwerkers of iets dergelijks en die doen dat driehoek met lampen omhoog en gaan achter de camper staan en komen naar ons toe en beginnen in het Frans te praten , ik ze HO, Engels?En verdomd ze begonnen Engels te praten, wat was ik blij echt waar. De mannen begonnen de baan af te zetten met pionnen en de ander ging bellen , ik verstond er niks van maar goed dat maakt ook niet uit en binnen 5 minuten komt er een vrachtwagen aanrijden, een berger, a fin de mannen die al bij ons waren begonnen te praten met die man van de berging, een grote vent met een buik, nog dikker dan ik ha ha maar dat gesprek verliep niet soepel maar de vriendelijke man van de wegwerkers vroeg of ik een reserve wiel had en ik wees ernaar waarom de berger een krik ging pakken want, ik denk omdat de camper zo groot oogde, dat hij dacht die is te zwaar om op de vrachtwagen te zetten maar het zal ongetwijfeld de hoogte zijn natuurlijk.

Zo’n 20 minuten later was het wiel gewisseld en de man die Engels sprak vroeg mij om de berger te volgen, die zou mij naar een banden bedrijf brengen en dan de papieren even in orde maken zodat zij door de ANWB betaald zouden worden, Ik vroeg of ze wat te drinken wilde maar nee hoor ze gingen zo snel mogelijk van de weg af en ik wilde toch wat voor ze doen en pakte 2 x 20 euro uit m’n portemonnee maar hij werd een beetje pissig en zei no no no no en zei dat ik het in m’n zak moest doen en het op de vakantie op moest maken dus ja, wat een vriendelijke gasten, waar ik heel erg blij mee was, we namen afscheid en gingen ons weegs. En wij achter de berger aan naar een bandenboer en daar waren we binnen 5 minuten een klein stukje verder een afrit af en bovenaan de afrit zat dat bedrijf, als ik dat had geweten, had ik doorgereden maar goed zo was het niet.

Adrie en Dirk voegden zich bij ons en het was inmiddels kwart voor drieën de man van de berging was naar binnen gegaan en stond me iemand van het bedrijf te praten en die kwam direct met een krik aanlopen en begon te sleutelen en de berger deed meet mij even de papieren in orde maken en toen het klaar was, reed hij weer weg en ik was weer wat geruster en de bandenboer stuurde een werknemer om een band, een uur later was hij terug en de baas begon te schelden en tieren en de werknemer weer weg met de auto en een uur later was hij weer terug maar goed, nu de band er nog om maar dat duurde maar en duurde maar dus wij zijn eerst bij MC Donalds wat gaan eten want het was inmiddels bijna half zes en dat eten smaakte ons prima, het is niet hetzelfde als in Nederland maar toch.

Een goed half uur later zijn wij weer richting het bandenbedrijf gelopen en het was inmiddels kwart over zes en de monteur was net bezig om het wiel erop te leggen en de reserve wiel weer terug op z’n plaats en toen hij klaar was werd alles even geregeld en hij schreef op wat ik moest betalen en ik schrok wel een klein beetje, 285 euro dat is een beste band maar goed ik was gered en we konden verder en dat deden we ook, het was inmiddels kwart voor zeven dus eigenlijk een verloren dag en we moesten nog een paar uur sturen.

Omdat het al in de avond was ging het lekker vlot het was niet meer zo vreselijk druk op de weg dus, we waren ongeveer 2 uur aan het sturen toen zwager belde, dat we langzamerhand gingen zoeken naar een camperplaats of camping en op een gegeven moment zagen we een klein bordje met camping erop en een pijl dus, wij dat smalle weggetje in en wij dachten dat we zo de camping op zouden rijden nou, vergeet het maar het duurde zo’n tien minuten toen we een kleine camping zagen dus, daar maar op gereden om te vragen of er plaats was.

In een klein halletje heel ouderwets allemaal moest je melden dus wij daar naar binnen en op een tafeltje zat er een belletje dus, ik druk op dat belletje, komt er een oud dametje in de deur en ik vroeg of ze Engels sprak ze zei nee maar wel Duits nou daar was ik dan ook mee gered dus ik gevraagd of ze plaats had voor 2 campers voor twee nachtjes, waarop ze zei jawel hoor en het is pas juni dus er was ruimte zat. Ze zegt ga maar op dat veldje staan daar en dat was een leuk klein veldje achter het huis en dat was heel mooi.

De campers werden neergezet en de luifel uitgedraaid en stroom aangelegd althans dat wilde ik maar ik had het verloop vergeten voor een gewoon stopcontact en zwager had er maar 1 dus ik naar dat aardige oude dametje en vroeg of ze misschien een verloop voor met leen had, ze strompelde naar achter en kwam terug met een euro stekker op een gewone ze zegt je kunt hem kopen voor vijftien euro, ik zeg ja graag want dan heb ik er gelijk 1 voor de rest van de vakantie en ik was blij dat het ook weer opgelost was en zo stonden we even iets later toch gesteld.

De volgende dag we waren even naar het plaatje geweest en daar stond warempel een tank dus, ik op de foto maar goed later op de dag zaten we buiten voor de camper, jas aan want, het was ongeveer 15 graden wat eigenlijk niet van dat lekkere weer was en ik moest even naar het toilet en toen ik terug kwam, werd mij even verteld door Dini dat Dirk en zij besloten hadden om naar Spanje te rijden want je vriest hier dood zei ze en daar stond ik dan, wat moest ik er op zeggen, het was al besloten dus ja dan de volgende dag maar richting Spanje en dan naar Blanes waar zus en zwager al eens geweest waren en wat goed bevallen was en het was niet zo heel erg want, Normandië houden we dan wel voor een andere keer met beter weer.

De volgende morgen om half acht uit bed want we vertrokken om 8 uur het was een rit van zo’n 1200 kilometer en ik wist niet of ik dat aan kon maar goed we gingen het zien op een gegeven moment moesten we tanken en zegt zwager tegen mij , als jij nou mijn diesel met je pas betaald dan betaal ik het terug aan jou cash ik zeg heb jij dan geen pasje bij waarop hij zegt ja maar ik heb alleen maar zwart geld bij mij en ik wil niet getraceerd worden , niemand hoeft te weten waar ik ben. Ik schoot in de lacht en bleef brullen van het lachen , ik denk heeft hij weer, altijd iets idioots maar goed laat maar.

Het was ongeveer half zes en toen reden we op de brug bij Millau een vreselijk hoge brug en ik denk dan heb je mooi uitzicht nou, vergeet het maar het is gewoon snelweg meer niet. We hebben wel even warm gegeten op de brug van Millau zus had even een blik chiliconcarne of hoe heet dat spul en dan met wat rijst, was goed te doen hoor, heerlijk gegeten en toen weer verder richting Blanes want we moesten nog 300 kilometer dus even het gas erop en ik voelde mij wonder boven wonder super goed dus gas en gaan. Het verliep vlotjes en we waren toe aan de vierde keer tanken en ja bergop bergaf, dan is het een ouwe slurper natuurlijk.

We kwamen om kwart voor tien in de avond aan bij camping Bella Terra, het was al donker en er kwam een man van de bewaking aanlopen, die sprak gelukkig Nederlands en begroete ons vriendelijk en wees ons een plek waar we da nacht moeste doorbrengen en dit omdat de receptie al naar huis was alleen vroeg mijn zwager of het mogelijk was dat hij een aantekening maakte,dat wij aan het strand konden staan, hij ging z’n best doen en dan moesten we morgen om 8 uur bij de receptie zijn, dan waren we de eerste maar nu eerst slapen want, ik was kapot na een reis van veertien uur, welterusten.

De volgende morgen waren we om 8 uur bij de receptie en waren we de eerste? vergeet het maar maar goed we waren snel aan de beurt en de dame achter de balie, heel vriendelijk zei dat ze nog 2 plekjes had aan het strand dus, wij waren er heel blij mee althans Dirk , ik wist er niks van, omdat ik er nog nooit geweest was natuurlijk maar de vrouwen waren helemaal blij, het was daar 27 graden dus helemaal happy.

We reden naar onze plek en ik moet zeggen , ja het was schitterend natuurlijk we zaten direct aan zee, die blauwe oceaan prachtig dus snel opstellen en snel waren we klaar , we stonden niet naast elkaar maart wel tussen de palmbomen en ik ha alles aangesloten en Dini pakt water en ze zegt, moet je ruiken joh, het water stonk als een kreng pfff vreselijk dus, ik de rest van de tank leeg laten lopen en zo’n 3 keer gespoeld toen was het gelukkig weg en konden we eindelijk gaan genieten, toch? Alleen jammer van dat hek maar dat is om de verkopers bij je vandaan te houden, zoals ik begrepen heb van de beveiliging.

We gingen op de boulevard kijken op de markt en we gingen de stad in en het was heel leuk moet ik zeggen en op een gegeven moment zijn we in de stad en Dini en Adrie gingen en kledingwinkel in en Dirk en ik bleven buiten wachten op een gegeven moment komen de meisjes weer naar buiten en een lol dat ze hadden en Dini zegt,kijk ik heb een leuk jurkje gekocht en ze liet het zien, ik zeg joh leuk echt een zomerjurkje dus, Adrie zegt ja ik heb er ook twee en was maar 29 euro en daar gaat Dirk uit zijn dak van verdomme weer 29 euro aan kleren en denk jij dat het zomaar komt aanwaaien en woest was hij dus, Adrie zegt joh zoek het uit ik breng ze terug maar dat moest nou ook weer niet maar Adrie kennende en ja hoor die ging echt terug en kwam met die 29 euro weer naar buiten en wilde ze aan Dirk geven maar die pakte ze niet aan dus, Adrie gooit ze op de grond en loopt weg en Dirk wilde ze niet oprapen want, hij schaamde zich kapot, er stonden mensen te kijken en geloof mij er waren veel Nederlanders dus hij kroop bijna in z’n schulp, echt jongens wat een vertoning daar in Blanes en Dini raapt dat geld op en loopt achter Adrie aan en ik, ik draaide om en ging een andere kant op, ik was woest op Dirk, fijne kerel zeg.

Die avond vroeg Dirk of ik mee ging lopen op de boulevard en daar hebben we leuke gesprekken en ook over werk en zo. Toen zegt hij dat hij met het bedrijfje dat hij had een 1 mans bedrijfje en hij zegt dat hij 2 ton omzet heeft in een jaar en dan denk ik gelijk na 2 ton is bruto dus een ton netto en dan 50% belasting is vijftigduizend in een jaar, een hypotheek hebben ze niet dus, ik zeg met een pvd wat loop jij nou te roepen joh en dan vanmiddag om 29 euro de stad op z’n kop zetten je moet je de ogen uit de kop schamen wat ben jij een hufter de woede spoot uit m’n oren en dan ben ik niet voor de poes en al zijn ze dan drie meter tien lang, daar geef ik geen reet om, ik draaide om en liep terug zonder wat te zeggen.

Terug bij de camper zitten de meiden en vragen waar is Dirk. Ik zeg e wat er gebeurt is en vertel ze alles maar ik was er even klaar mee en ben naar onze eigen camper gegaan en ben daar gaan zitten en ik zat na te denken of ik daar wel wilde blijven. Dini en Adrie bleven nog even kletsen en het was inmiddels elf uur en na een bewogen dag zijn we maar gaan slapen, kijken of het morgen beter zou zijn en geloof mij dat was het, Dirk wist niet hoe hij het goed moest maken. Zo zie je ook op vakantie gebeuren er rare dingen.Maar oké de lucht was weer geklaard en we gingen gewoon weer met elkaar om of er niets gebeurd was, mooi toch ?
Alleen vroeg ik aan Dirk, waarom hij steeds op z’n telefoon op het internet zat hij zegt, om alles een beetje te kunnen volgen waarop ik zeg joh, betaal jij je diesel maar gewoon met je pasje hoor. Hij zegt waarom ?? ik zeg als jij steeds online bent, weet iedereen waar je bent dus dat gelul over dat je niet traceerbaar wilt zijn is larie, hij legt zijn telefoon weg maar toen beleef het stil !! Zou het kwartje eindelijk gevallen zijn? HA HA HA.

Op naar de volgende.