Van boot naar camper (7)

Het Pinksterweekend zat er aan te komen en ja ik wil wel de hort op natuurlijk dus, ik met Dini in overleg of we weg zouden gaan en zo ja waarheen.Het is n.l zo dat Dini altijd zegt, zoek maar wat op , ik rij wel mee ja dat is lekker gemakkelijk zeg maar goed ik ben gaan speuren en het werd camping de Flaasbloem nabij Chaam. Nadat ik mijn vrijwilligerswerk in het ziekenhuis gedaan had, daar ga ik ’s morgens de patiënten eten geven en rij dan rond met zo’n voedselwagen waar van alles in zit en op staat en dit is zulk dankbaar werk om te doen dat ik het niet graag overslaat en dat was ook deze morgen zo maar goed nadat ik klaar was ben ik snel naar huis gefietst omdat er nog het een en ander ingepakt moest worden en ook de fietsen nog achterop moesten dus rap aan de gang maar door mijn werk, waren we wat later en zijn we pas om half elf gaan rijden.

Goed het was redelijk rustig op de weg en we hebben er een kleine anderhalf uur over gedaan om daar te komen, redelijk lijkt mij, eerst maar inchecken en betalen natuurlijk en we kregen plek 347 aangewezen en dan is het altijd maar een beetje afwachten waar je terecht komt maar geloof mij, we troffen het geweldig.

Het was een open rond veldje met een watertappunt en een klein speeltuintje en 6 ampère stroom maar dit was de eerste plek waar we geen water en een riool bij de plek hadden, we waren verwend alle vorige keren maar goed we gaan het wel redden hoor nadat ik bij het watertappunt eerst de tank gevuld te hebben de camper heeft een watertank van 150 liter dus daar kunnen we wel even mee vooruit denk ik.

Nadat we installeert waren zijn wij op ons gemakkie eens even over de camping gaan lopen, op onderzoek noemt men dat en er was een zwembad een binnenbad maar maar ook een buitenbad en wat ik begrepen heb van gasten aldaar, dat er ook een meer zou zijn met glijbanen maar die heb ik niet gezien, misschien niet goed gezocht maar goed.

Er is ook een winkeltje waar de prijzen natuurlijk wat hoger liggen dan in de supermarkt maar goed, als je op een camping bent is dit maar net voor de dingetjes die je vergeten zou zijn maar ik moet zeggen het zag er redelijk compleet uit. Wat wij hebben gezien, is een mooie camping en heel groot en heel veel te doen vooral voor de kinderen en als de kinderen het naar de zin hebben, hebben de ouders het ook prima toch?

Dini had verder nog geen zin om iets te ondernemen en bleef bij de camper maar ja ik wilde wel even een rondje gaan fietsen om nog wat meer te ontdekken dus Dini ging puzzelen en ik ben de hort op gegaan met de fiets en eigenlijk ben ik niet de camping af geweest want, ik rij gewoon op een weggetje en kijk in de rondte en vind het allemaal weer geweldig.

Op een gegeven moment ben ik even gestopt om een foto te maken ja met een gewoon fototoestel want een telefoon met een camera had ik toen nog niet en ik staat met dat ding aan m’n oog, stopt er ineens een fiets achter mij maar ik denk ik ben een foto aan het schieten en dat doe ik eerst en toen ik klaar was kijk ik om en staat daar een persoon uit Goudswaard, waar ik geboren ben en die zegt, joh jij ook hier dus ja dan raak je aan de klets en wie mij kent, weet dat ik dat wel leuk vind om een babbeltje te maken maar na al een kwartier gelummeld te hebben zegt hij joh, kom ff om een bakkie, ik zeg nou ik vind dat leuker als Dini daar ook bij is en we spraken af om in de avond even een bakkie te komen doen en hij wees mij de plek waar ze stonden, tot vanavond rond een uur of acht riep ik en was weg.

Prompt een half uur later staat Johan met Coby en hun dochtertje Quinty voor de camper en of ik het nu verkeerd begrepen had, ik weet het niet maar goed. Dan maar koffie bij ons is ook niet erg en geloof mij, het was net zo gezellig. Eerst even de camper in en uit om deze te keuren en ze waren best wel onder de indruk van de ruimte die er was dus, deze is goedgekeurd, gelukkig maar en terwijl wij koffie dronken was Quinty naar de speeltuin gegaan en was daar aan het ravotten.

Maar op een gegeven moment horen we gegil uit die richting vandaan komen en Johan sprong op want die herkende z’n dochter en rende die kant op om te kijken wat er aan de hand is. Wat was het geval, hun dochtertje was in haar voet gestoken door iets, ja wat het was, wij weten het niet maar we hadden een hele lieve buurvrouw op de camping met EHBO en die is het plekje de voet gaan uitzuigen maar er kwam niks uit zo verklaarde ze en die meid maar krijsen tot je er gek van werd.

Zo is het gezinnetje naar hun caravan gegaan en ik op de fiets mee om te kijken of ik nog iets voor hun zou kunnen betekenen en wat denk je? We zijn bij die caravan en het janken was over en ze ging gewoon weer spelen, is dit de ouders bewerken dacht ik maar goed het is allemaal weer met een sisser afgelopen gelukkig.

We zijn die avond niet meer om een bakkie geweest daar want we hebben na al die spanning maar gewoon een spelletje gedaan, rummikub of zo en dat is net kaarten dus ook wel aardig om te doen en na wat spelletjes heen en weer geschuif hebben we de boel maar opgeruimd .

Dini ging naar bed, zelf bleef ik nog even op de laptop, omdat ik nog het een en ander op de groep moest doen en toen was het al snel half 1 en ben ik ook het mandje maar ingedoken.

De volgende morgen na het opstaan de gewone dingetjes gedaan en ook saampjes ontbijten, wat we thuis nooit doen en vraag me niet waarom maar het is nu eenmaal zo. Daarom is het altijd wel lekker als we het in de camper wel doen en ook gezellig vind ik. Na alles weer opgeruimd te hebben zijn we richting Chaam gefietst om wat boodschappen want we kregen bezoek die middag en dan zouden we gezellig bbqen met een collega van Dini.

Helma en haar man Arjan zouden komen die afspraak had het vrouwtje gemaakt dus, vandaar de boodschappen. Eerst even naar de action een gieter van twaalf liter en een zachte bezem voor de camper aangeschaft en een bosje binddraad om die bezem op de fiets te binden. Dat ding onder het zadel gebonden, zo naar het stuur dan heb ik toch een herenfiets ha ha en de gieter op de bagagedrager en op naar de Lidl, ik bleef bij de fietsen en ik ben zeer geduldig, geloof je het ?

Nou echt niet na 10 minuten nog geen Dini, na 20 minuten nog niet ik denk nadat ik al die mensen naar binnen heb zien gaan van, geven ze het daar gratis weg of zo en na zo’n 25 minuten hé hé daar was ze eindelijk en maar klagen dat het zo druk was ha ha ha maar goed nu nog ff naar de bakker en dan weer terug naar de camping het was ongeveer een kwartiertje fietsen en het was echt wel een leuk uitstapje hoor en het was gewoon heerlijk weer dus, wat willen we nog meer.

Aangekomen op de camping hebben we de spullen opgeruimd en de boel een beetje voorbereid zodat de gasten zouden kunnen komen dus stoeltje erbij en alvast de BBQ klaargezet zodat ik dat in de middag niet meer hoefde te doen want anders ben ik aan het werk terwijl Dini de gasten bezig zou moeten houden maar goed, alles klaar gezet en ook de de paprika’s gesneden en de uienringen gesneden en het vlees netjes op een schaal gelegd en ik de koelkast. Het was inmiddels half 1 en eerst een boterhammetje en ik hou van kaas dus brood met kaas, ja waar houw ik eigenlijk niet van ha ha er zijn maar weinig dingen die ik niet lust maar goed dat is niet belangrijk.

Daar kwamen Helma en Arjan aanlopen dus na elkaar begroet te hebben, het was inmiddels kwart over twee, zijn we gelijk aan de koffie gegaan en het was wel ff aftasten omdat ik deze mensen wel kende maar nog eigenlijk niet had ontmoet maar goed toen de ban eenmaal gebroken was, kwamen we goed los zullen we maar zeggen. Op een gegeven moment komt er een camper aanrijden jemig wat een joekel een grote Concorde een Duitser maar goed, een klein manneke net als ik komt uit die camper alleen moest hij zich vasthouden aan de stroomkabel zag ik, anders zou hij wegwaaien dacht ik, oh nee hij ging de camper aan de stroom zetten en toen dit eenmaal gebeurd was ging hij weer snel naar binnen, ik denk nog wat een vriendelijk man is dat die japie lucifer zo mager was hij.

Een minuut of tien later komt Dini uit de camper en zegt, we hebben geen stroom dus ik naar binnen en daarna bij de stroomkast kijken maar die was gesloten en dus ja dan maar naar de receptie om te zeggen dat er iets mis was maar ik wist niet wat. Een klein kwartiertje later komt er een man op een fiets aan die de elektriciteitskast open maakte en de schakelaar weer omhoog zette maar deze sprong gelijk weer uit dus, ik dacht gelijk van, zou dit aan mijn camper liggen of is het wat anders en ja het was iets anders.

Die aardige Duitse buurman had de airco aan gezet en dat kon de 6 ampère niet aan dus, de beste man van de technische dienst ging naar die draadnagel toe en zei dat hij dat ding uit moest doen en gelijk leek het weer opgelost want de schakelaar bleef omhoog maar voor onze camper bleek het niets minder waar.

Wij hadden nog geen stroom en ik weer naar binnen en zoeken naar de hoofdschakelaar die normaal in de kledingkast zou moeten zitten, Arjan kwam ook kijken en begon mee te zoeken naar de schakelaar want, in de kast zat hij echt niet en wij heel de camper op z’n kop gezet terwijl de dames lekker aan een drankje zaten en het was al zo warm, ongeveer 28 graden maar we konden die klote schakelaar nergens vinden en dan slaat de paniek/woede en onzekerheid toe.

Na enig peinzen kreeg ik het idee om in de papieren te zoeken, want daar moest ik het telefoonnummer hebben van de vorige eigenaar en ja hoor daar had ik het, dus ik bellen en het uitgelegd wat de ellende was , hij zegt die zit onder de camper waarop ik zei, houw je me voor de gek of zo hij zei nee die zit er echt onder, ik zeg oké ik ga zoeken en bedankt.

Wij, Arjan en ik naar de camper en daar zijn we er allebei onder gedoken om te gaan zoeken maar waar moet je zoeken het leek wel een speurtocht naar een spelt in een hooiberg maar op een gegeven ogenblik zegt Arjan van, er zit hier een dekseltje , heb je een schroevendraaier vroeg Arjan.

Natuurlijk zeg ik en hup hij draait dat doosje open en ja hoor daar zit de schakelaar en hij klikt die om en intussen was Dini naar binnen gelopen en ze riep, het lichtje brandt weer dus wij helemaal blij en hup het doosje dicht en gelijk aar aan de BBQ want, het was inmiddels al vijf uur geweest, wat een klote zooi om zo je middag te moeten doorbrengen door zo’n hufter die alle luxe tegelijk wil gebruiken maar goed het waas weer opgelost en dan nu maar lekker eten met elkaar, dit was dan nog het leukste van alles en geloof mij, we hebben het er echt van genomen hoor want ja die Arjan kan ook vreten als een dijker maar ik lust niet zoveel natuurlijk.

De rest van de dag was het echt gezellig met elkaar en we genoten volop.

Maar de tijd vliegt als je het naar de zin hebt. We hebben nog een bakje gedronken en toen werd het al snel negen uur en zijn Helma en Arjan opgestapt en hebben wij hen naar de parkeerplaats gebracht en zijn ze richting huis gereden dus wij terug naar de camper waar wij samen de rest hebben opgeruimd en daarna hebben we nog even nagepraat en tv gekeken en toen was de dag, zeg maar gerust bewogen dag weer voorbij en zijn we moe maar voldaan naar bed gegaan.

De volgende morgen was het alweer de laatste dag van dit weekend en na het ontbijt hebben wij nog even de fiets gepakt en zijn nog even naar Baarle Nassau gefietst een ritje van zo’n 12 kilometer en hebben daar nog heerlijk lopen slenteren en ook gewinkeld en ook heb ik stiekem nog een klein beetje vuurwerk gekocht. Dit kan ik gewoon niet laten en komt de kleine jongen weer in mij naar boven maar deze zooi bewaar ik dan tot oud en nieuw natuurlijk.

Rond een uur of twaalf zijn we het zijstraatje van de hoofdstraat tegenover de grote kerk ingegaan en daar stond een frietwagen met een klein stevig dametje erin. Daar wilde Dini een patatje stoofvlees want, dit is iets wat ze heerlijk vindt dus ja dat gun ik haar dan ook natuurlijk.
Rond een uur of half 3 zijn we terug gefietst en hebben we de boel afgebroken en ingeladen.

Oh ja even nog vertellen dat, het die nacht stevig geregend had en dat de buurman weg wilde rijden met dat grote ding maar dat ging niet helemaal zonder slag of stoot, hij stond lekker vast met zijn camper maar gelukkig had hij van die kunststoffen rijplaatjes bij hem dus die voor de voorwielen en ik denk dat zal best wel gaan maar niets was minder waar, als hij gas gaf, dan vlogen de rijplaatjes onder de banden door naar achteren dus dat was geen optie en, ik zou niet weten hoe ik die maan kon helpen want ja dit was ook weer nieuw voor mij maar goed na veel vijven en zessen is het na een kwartier toch gelukt en reed hij weg redelijk diepe sporen achterlatend.

Zo’n tien minuten later gingen wij vertrekken en na wat ik gezien had bij die buurman zat ik toch wel ff te billen knijpen natuurlijk maar de camper ging vrij vlot maar geen gas of bijna geen gas geven en toen hup, er weer gemakkelijk uit gekomen, toch wel een beul die ouwe camper en zo zijn we naar Dirksland gereden en na ongeveer anderhalf uur waren we wee thuis en is er weer en eind aan het weekend gekomen.
Op naar de volgende.