Deel 2

Tauberbischofsheim.

 

Tauberbischofsheim is een van de bezienswaardige steden van de Romantische Strasse. Na Würzburg in Beieren is het de eerste stad in het bondsland Baden-Württemberg. De stad ligt aan de rivier de Tauber in Tauberfranken dat deel uitmaakt van het Frankenland.

Prehistorische vondsten in het huidige gebied van Tauberbischofsheim tonen aan dat de streek al rond 3000 v.Chr. bewoond was. De stad wordt in 836 voor het eerste vermeld als Biscofesheim in het heiligenverhaal van Lioba. In 735 werd door Sint Bonifatius het eerste Duitse vrouwenklooster gesticht. Hiervan werd zijn nicht Sint Lioba de eerste abdes. In 1147 verwierf Tauberbischofsheim het marktrecht en in 1180 werd de Peterskapel gebouwd, het oudst bouwwerk van de stad. De stad werd in 1237 door keizer Frederik II als leen gegeven aan het keurvorstendom Mainz gegeven. Tauberbischofsheim bleef tot 1803 in Mainzer handen. De stadrechten verkreeg Tauberbischofsheim een paar jaar later in 1240. Rond 1275 werd met de bouw van de verdedigingswerken van de stad, evenals het stadskasteel, begonnen. Van 1346 tot 1527 vormde Tauberschofsheim samen met Amorbach, Aschaffenburg, Buchen, Dieburg, Külsheim, Miltenberg, Seligenstadt en Walldürn de zogenoemde Neunstädtebund. Deze bond werd in 1527 door de landheer weer ontbonden als strafmaatregel voor de deelname aan de Duitse Boerenoorlog (1515-1527). Hiermee verloor Tauberbischofsheim ook zijn zelfbestuur. In 1629 vestigden zich Franciscaner monniken in Tauberbischofsheim. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) werd Tauberbischofsheim van 1631 tot 1635 door Zweedse troepen bezet. In 1656 bouwden de Franciscanen de Sint Liobakerk als hun kloosterkerk en in 1688 richtten zij de eerste Latijnse school van Tauberbischofsheim op.

Tussen 1719 en 1722 bouwden de Franciscanen een nieuw klooster net buiten de toenmalige stadsmuur. Tot in de negentiende eeuw was de naam van de stad Bischofsheim, en ter onderscheiding van de steden Bischofsheim am Neckar en Bischofsheim am hohen Steg burgerde rond 1850 de huidige naam Tauberbischofsheim in. Door de secularisering die het gevolg was van de Franse revolutie kwam Tauberbischofsheim in 1803 onder het vorstendom Leiningen. Drie jaar later werd het vorstendom weer opgeheven en kwam de stad onder het bestuur van het groothertogdom Baden. Met de opening van de Taubertalbahn van Lauda naar Hochhausen kreeg ook Tauberbischofsheim in 1867 een eigen station. Het stadsgebied van Tauberbischofsheim wordt gekenmerkt door een grote oogst aan fruit en druiven voor de wijn. De stad is dan ook rijk aan de producten die dat oplevert, zoals Taubertäler wijn en sekt. Er zijn ook verschillende brouwerijen die heerlijke bieren produceren, evenals de appelmost en -sappen. Zowel de eenvoudige boerenkeuken als de meer exquise gastronomie is in Tauberbischofsheim te beleven. Op de menu’s zult u vaak forel uit de Tauber aantreffen, evenals Boeuf de Hohenlohe en varkens- en lamsvlees van regionale boeren.

De belangrijkste bouwwerken van Tauberbischofsheim zijn:

• In de oorspronkelijk door een stadsmuur omgeven binnenstad bevinden zich het kasteel en talrijke Renaissancehuizen.
• Aan de markt ligt het neogotische stadhuis dat omgeven is door verschillende vakwerkhuizen.
• De Badischer Hof is een monument uit 1733 dat vroeger dienst deed als poststation.
• Bismarckzuil werd in 1903 op de Höhberg opgericht.
• Kurmainzische kasteel stamt uit de tweede helft van de dertiende eeuw.
• Ook het Liobaklooster met de kerk is nog te bezichtigen.

• De Peterskapel is de oudste kerk van Tauberbischofsheim uit de twaalfde eeuw.
• De Sonnenplatzapotheek is rond 1730 gebouwd en in 1810 in empirestijl uitgebreid met een schitterend interieur van kersenhout. Hier is ook het museum gevestigd.
• De parochiekerk van de stad, de Sint Maartenskerk, is in 1914 in neogotische stijl gebouwd.

Lauda – Königshofen.

De wijnstad Lauda-Königshofen ligt in de regio Tauberfranken in het bondsland Baden-Württemberg, in het hart van het lieflijke dal van de rivier de Tauber. Lauda-Königshofen ligt bovendien aan de oudste toeristische straat van Duitsland, de Romantische Strasse. De kleine stad is in 1975 ontstaan als samenvoeging van een stuk twintig voormalige gemeenten, waarvan Lauda en Königshofen de twee grootste zijn.

Van de twee steden is Lauda de oudste. Deze plaats wordt al in het jaar 1150 voor het eerst vermeld in een oorkonde. Lauda was eigendom van de heren van Luden (Lauda) die in een burcht in de stad zetelden. Vermoed wordt dat de naam Lauda teruggaat op een Keltische naam, Lutuhezi, wat doet vermoeden dat de geschiedenis van Lauda veel ouder is. In 1169 ging de zeggenschap over de stad over op het prinsbisdom Würzburg. Vervolgens kreeg Lauda een reeks van heersers, zoals de graven van Rieneck en de graven van Wertheim, de graven van Hanau, de heren van Hohenlohe  en de Keur-Palts. Lauda is altijd een belangrijke wijnstad geweest, al sinds de dertiende eeuw staat de stad bekend om zijn wijnexport naar de Duitse gebieden Saksen, Schwaben en Beieren. Lauda kreeg in 1344 stadsrechten. In 1506 kwam Lauda weer onder het bewind van Würzburg. Dit duurde tot 1802, het jaar waarin onder invloed van de Franse revolutie veel in het Duitse bestuur veranderde. De vele cultuurhistorische kunstwerken en monumenten uit de zestiende eeuw, duiden erop dat Lauda een hoge welstand had. In 1802 begon ook voor Lauda een turbulente periode. De gezaghebbers wisselden zich razendsnel af. Door zijn ongunstige ligging ten opzichte van het in betekenis toenemende Baden, raakte Lauda na 1813 in verval. Pas in de tweede helft van de negentiende eeuw kwam daarin verandering doordat de stad kwam te liggen op een kruispunt tussen drie spoorwegen. De bevolking kreeg werk in het spoorwegwezen, waardoor het herstel intrad. Een oude stoomlocomotief naast de school herinnert aan deze periode. Ook religieus had de komst van de spoorwegen invloed; het overwegend katholieke Lauda kreeg te maken met protestante immigranten.

 

Vlak bij het andere stadsdeel Königshofen ligt een grafveld van de touwbekercultuur. Königshofen verwierf relatief laat, in 1492, een privilege tot het voeren van een markt door keizer Frederik III. Tijdens de Boerenoorlog (1524-1525) vond er op de Turmberg bij Königshofen  een slag plaats waarbij meerdere duizenden boeren afgeslacht werden. Vanaf 1802 was Königshofen eenzelfde lot beschoren als Lauda. Opnieuw werd er op de Turmberg slag geleverd, nu in 1945 bij de intocht van de Amerikaanse troepen. Hierdoor werd Königshofen voor driekwart verwoest.

In het gemeentegebied van Lauda-Königshofen liggen de volgende bijzondere bouwwerken:

• Ten oosten van Königshofen staat een oude, acht meter hoge wachttoren uit de zestiende eeuw. Tegenwoordig vervult deze de functie van uitkijktoren.

• Zowel Lauda als het dorp Heckfeld heeft een eigen erfgoedmuseum.
• In Lauda is de stadskerk Sint Jacobus uit de veertiende eeuw een bezienswaardigheid. De kerk is eerst in gotische stijl gebouwd, maar in 1608 werd de kerk tot op het koor afgebroken en in barokstijl herbouwd.
• Ook de voormalige kloosterkerk Heilig Kruis van Gerlachsheim is in barokstijl gebouwd en deze is ook een bezoek meer dan waard.

• Verder ligt er nog een brug over de Grünbach die ook in barokstijl is opgetrokken. Deze brug is versierd met de beelden van vier brugheiligen.

Word vervolgd.

Weergaven: 138