Van boot naar camper (15)

Na de winter werd het weer tijd om de camper uit de stalling te halen, toen ik de camper instapte rook het heerlijk fris en dit door de teiltjes met waspoeder, gebruikt als vochtvangers dus dat is heerlijk. Het was 1 april en de 2e moest de camper gekeurd worden dus, gelijk een afspraak gemaakt met de garage om de camper te keuren 2 april en dat was geen punt dus ja, de eerste keer naar de keuring is altijd spannend maar goed, daar moet je overheen stappen en afwachten. Om ongeveer 3 uur gaat de telefoon en de garage belt, je camper is klaar, je kunt hem ophalen er was helemaal niets mis met de camper alleen de banden is slim om er volgend seizoen nieuwe om te gooien en  niet omdat ze slecht zijn, nee de leeftijd speelt een rol dus, dit komt er aan en we weten dit nu, prima helemaal happy.

Na eerst met de paasdagen op camping/camperplaats Wetland geweest te zijn waar het leuk was en onze eerste weekend met de voor ons nieuwe camper en het was heel gezellig daar en leuke nieuwe camper vrienden gemaakt  en het samenzijn in de zogenaamde kroeg, een omgebouwde stal maat dat maakt het juist zo leuk en gezellig. Ook was het zo dat we met de Pasen toen ik buiten de camper stapte, het had nog een beetje gevroren  maar dat mag de pret niet drukken, er stond een doosje met 6 gekleurde eieren bij de deur met een kaartje eraan “vrolijk Pasen, team Wetland” heel erg leuk en attent vonden wij.

Na een zeer geslaagd weekend en ook omdat wij een beetje aan de nieuwe camper hebben kunnen wennen zijn we weer richting huis gegaan om alles nog een te checken en nat zien of er spullen uit of juist erin moesten maar dat was maar een peulenschilletje on het zo te zeggen en dit gedaan te hebben, de camper voltanken en in de stalling gezet, nu maar eens kijken en afwachten tot de zomer vakantie en uitvinden waar we naar toe zouden gaan in juli.

Kort daarop heb ik op het internet zitten spitten met Dini en we hebben besloten dat we naar het Zwarte woud zouden gaan en zo naar de Bodensee en zien wat we daar tegen zouden komen en zo gezegd zo gedaan. Half Juli staat de camper volgeladen en gepakt en gezakt en gingen we op vrijdag op pad maar eerst even naar Nieuwe Tonge naar de weegbrug en dit is ook weer een spannend iets want, wat zou hij wegen. Daar aangekomen konden we er zo oprijden en dan zie je gelijk het gewicht 3510 kilo gaf de schaal aan en dat is inclusief alles, wat ben ik blij en wat hebben we het op de gok goed gedaan dacht ik zo.

Diezelfde dag gingen we rijden naar Thionville want we wilden ongeveer de helft afleggen een goeie driehonderd kilometer en daar op een soort camperplaats wat er redelijk netje uit, ik weet dat er ruime plaatsen waren en het was bij een toren ik denk een watertoren of zoiets maar goed het was voor 1 nacht dus ja en we hadden niets nodig , geen stroom of wat dus,  eten slapen en door.

De volgende dag doorgereden naar Titisee , de terrassencamping waar we al eens eerder zijn wezen kijken met de luxe auto en daar wilden we weer terug gaan en dit omdat het een leuke camping is waar je ook een strandje erbij hebt, er liggen 2 campings bij elkaar maar de ene ligt niet aan het meer en dat vinden wij niks , ik vind water en boten toch het mooiste en het is misschien wel een tic maar goed thats me.
De reis was vlotjes verlopen moet ik zeggen en rond een uur of 3 waren we op de plek van bestemming en we schreven ons in en kregen een plek op het tweede terras dicht bij het toiletgebouw, ja dan moest je nog een flinke trap op naar boven maar goed het is nu eenmaal zo.

We zouden 2 a 3 nachten blijven daar en de eerste dag verliep heel fijn en goed, alles op rolletjes zal ik maar zeggen het was heerlijk warm maar met het briesje vanaf het meer was het goed uit te houden  onder de luifel en zo ging de dag snel voorbij en inde avond weer een spelletje gekaart met elkaar en ja je weet het, de tijd vliegt wanneer je het naar de zin hebt en zo was het half 12 toen we naar bed gingen, de volgende dag zegt Dini Wim, we hebben geen stroom ik zeg oké wat nou weer dus eerst alle stekkers en snoeren nakijken maar ik kon geen verkeerde dingen ontdekken dus daarna maar eens bij de camper gaan kijken en ik kwam er zelf niet uit dus, ANWB maar weer gebeld, het was zaterdag morgen en die gaven me een telefoonnummer van een challenger bedrijf in Utrecht dus ik dan maar weer daarheen gebeld en ik kreeg een man aan de telefoon die er ook geen verstand van had maar hij kon me wel een paar punten aangeven waar ik naar kon en moest kijken.

De puntjes nagelopen en wat er gebeurde weet ik niet maar de stroom werkte weer dus helemaal blij en ik weet nog niet hoe. We zijn die middag lekker op de fiets naar Titisee geweest, waar je over de koppen kon lopen en vooral chinezen man man man, wat een drukte maar goed, ik hou daar wel van en hebben we de hele boulevard afgelopen en heerlijke wijn gekocht, eerdbeer wijn en kirchenwijn heerlijk, drink je als limonade ha ha maar dat is ook weer niet oke toch? Maar na een leuke middag zijn we weer terug gefietst en hebben we een rustige avond gehad lekker onder de luifel genietend van de rust, klinkt net of we al 80 zijn maar nee hoor , soms kan je er echt van genieten.

De volgende morgen zijn we doorgereden want we wilden wel eens naar de Bodensee en dan wel Lindau  en daar zal het wel vreselijk druk zijn natuurlijk maar we gaan het toch proberen en we hebben een schitterende reis gehad daarheen het was prachtig langs het meer  langs allerlei plaatsen zo naar onder richting Oostenrijk naar camping Lindau am See en nu maar hopen dat er  een plekje voor ons zou zijn en na de camper op de camperplaats voor de camping neergezet te hebben tussen alle andere campers die waarschijnlijk allemaal op zoek waren naar een plekje op deze camping. Wij samen Dini en ik naar de camping gelopen en daar bij de receptie en hebben we een beetje afwachtende houding aan genomen en dit omdat het druk was met mensen, die allemaal een plaats wilden bemachtigen volgens mij en toen we aan de beurt waren en wij aan die mijnheer een plaats vroegen kwam het vervelende antwoord, “we zijn vol ” en dit is niet wat we wilden horen natuurlijk na zo’n lange reis.

De mijnheer aan de balie zei ons, probeer het eens een kilometer of zeven naar boven, naar  Camping Gitzenweiler Hof. en wij onverrichter  zake terug naar de camper en daarna toch die kant maar op gereden en dan toch maar naar die andere camping en dit vonden we niet zo leuk en dit omdat we aan het meer op een camping wilden want ja wat is nu leuker dan aan het meer te staan met je camper, wel ik kan je nu iets anders vertellen dan eerst want, we zijn naar die camping gereden en wat we daar aantroffen was niet normaal mee nee echt niet, het is een 5 sterren camping en dit is niet gelogen, wat een super camping is dit zeg, de mensen die daar in de buurt zijn moeten er zeker eens naar toe gaan. We kregen een plaats toegewezen en het was een mooie plek maar omdat ik de groep natuurlijk beheert, wil ik ook goed internet en dat was er zeker niet en dit kwam, omdat we te ver bij een mast vandaan stonden en dit was super vervelend en daarom ben ik ook naar de receptie gegaan of er misschien een andere plaats vrij was, waar wij wel internet zouden hebben .

Enige tijd later werd ons gemeld dat alles bezet was maar dat er morgen in de ochtend iemand zou vertrekken en die plaats mochten wij dan innemen en daar blijven staan en daar was het internet wel oké zei die lieve dame achter de balie. De volgende morgen ik al vroeg gaan zoeken waar die plaats zou zijn en om te kijken of die personen al weg waren en toen ik daar was ,waren ze aan het inpakken  en ik raakte aan de klets en al snel kwam ik erachter dat zij om elf uur weg zouden zijn en dat was geweldig en de plaats stond mij nu al meer aan dan de vorige waar we stonden en het was dicht bij een toiletgebouw en dichtbij het zwembad  maar ook redelijk dicht bij de terrassen waar we graag nar toe gingenwant, afgelopen avond was er een fanfare orkest en het was zo vreselijk gezellig dat het zo half elf was want, gezelligheid kent geen tijd toch? En vanavond zou er weer life muziek zijn en dus zouden ze ons daar kunnen vinden.

Maar eerst ons nieuwe plekje maar eens innemen en dat ging allemaal vrij vlot en soepel. en geloof mij, dit is een hele fijne super plaats en ik heb geen moment spijt gehad , dat ik niet op die andere camping terecht kon in de avond super met leuke arrangementen je kon er vissen  en paard rijden en golven, zwemmen er zijn 2 restaurants en een frietkot en vooral de schnitzels waren subliem en omdat het zo super was, zijn we er 5 nachten gebleven en we keken onze ogen uit , er was zelfs een kinder sanitair gebouw met alles in het klein, kleine lage wasbakjes en hele lage toiletpotjes en zo en ook de douches waren klein en laag , dit was zo leuk  maar ook in dat gebouw zagen wij een super de luxe  hondendouche met alles erop en eraan ik vind dit echt een aanrader deze camping en ik betaalde voor deze 5 sterren camping iets van 30 euro per nacht en dat is voor Duitse begrippen zeker niet duur. Wij gaan er zeker nog een terug al is het alleen maar voor de gezelligheid.

Maar aan alles komt een eind en we moesten weer terug, omdat we nog 1 week vakantie hadden en op ons gemakkie terug wilden reizen en na een leuk rit van een uur 4 a 4 en half kwamen we bij een camping Sagmuhle bij Tripstadt in een mooi gebied en ja we bleven er maar 1 nacht maar na wat ik daar allemaal gezien heb, wil ik zeker terug daarheen het was een niet al te grote camping en er was een restaurant en een camping winkel en ook werkplaats voor reparatie’s aan caravans en campers en zo maar het lag aan een meer en dit hele plaatje was gewoon super.

Na de nacht daar te hebben doorgebracht, zijn we weer verder gereden en we hebben besloten dat we naar Echternachterbruck naar camping Freibad en zo gezegd zo gedaan en we waren daar een uur of drie  en hebben ons plaatsje ingenomen na eerst een half uur voor de poort te hebben gewacht en dan waren daar een man en een vrouw, die met je pasje de poort open maakten en dat we zo sneller konden doorrijden. Na ons plaatsje ingenomen te hebben en ook even de buren en overburen begroet te hebben, zijn we even lekker in een stoeltje gaan zitten want, dit hadden we wel verdiend met een drankje al zeg ik het zelf.

Een uur of half 5 was Dini in de camper en ze zegt ja hoor, hebben weer geen stroom dus ik weer in de weer om te kijken of ik het euvel kon vinden en ook de buren kwamen gelijk helpen om te kijken of zij de oorzaak konden achterhalen maar nee hoor ook niet, wat ik natuurlijk heel erg jammer vond.Dus ja dan maar weer de ANWB bellen en ik heb ze het probleem uitgelegd en gevraagd om een monteur die verstand van stroom heeft in de camper zelf , niet aan de motor en ja hoor zei dat meisje, ik ga het doorgeven aan de ADAC dan komen die bij u langs, ze bellen van te voren even wanneer ze er kunnen zijn maar ga uit van een groot uur, dat kon er ook nog wel; bij hoor dus wachten maar.

Om half 6 kwam er een wagen aanrijden en die man stapt uit en ik in mij beste Duits uitgelegd wat het probleem was en hij stapt de camper in en kijkt eens in de rondte en dik wijs hem op de elektra in de kansen hij draait zich om en zeg, abe das ist nicht mijn professie en hij stapte de camper uit , stapt in de auto en weg was hij. Het vuur spoot uit mijn oren en ook de buren snapte er geen ene reet van en spraken er ook schande van dus, ik maar weer de ANWB gebeld en het hele verhaal maar weer uitgelegd en ook gezegd dat ik pissig ben omdat ik niet geholpen ben door die hork, die mijnheer aan de andere kant van de lijn begreep me volkomen en zou er achteraan gaan en ook heb ik weer gevraagd om een monteur die verstand van elektra had natuurlijk , hij zou het doorgeven en beloofde mij terug te bellen.

Een half uur later gaat de telefoon en die beste mijnheer verontschuldigde zich voor het gepasseerde en beloofde dat er een specialist zou komen maar dat het wel even kon duren  maar oké ik had al zolang gewacht en dit kan er ook nog wel bij. Tien over tien in de avond gaat de telefoon en een Duitse mijnheer vraagt mij waar hij zijn moet omdat de slagboom dicht is kon hij de camping niet meer op want, de receptie was naar huis dus ik wist een soort noodpoortje en ben daarheen gelopen om de beste man op te halen hij was daar met een oprij wagen  maar nam zijn gereedschapskoffer en ging met me mee naar de camper. Überhaupt een hele aardige kerel hoor maar we kwamen aan bij de camper en ik leg het probleem uit en hij kijkt eens en kijkt nog eens en na een beetje gerommeld te hebben zegt hij, de lader is kapot en ik heb geen nieuwe, die moet besteld worden dus, daar staan we dan en ook hij zegt dat hij er niets mee kon .

Je begrijpt misschien wel dat de moed me in de schoenen zonk en ook niet meer wist wat ik moest doen en wij hadden eigenlijk de moed al opgegeven  maar wat gebeurt er, om een uur of elf  sprong alles weer aan , hoe gelukkig waren wij op dat moment maar goed, we waren moe en zijn maar naar bed gegaan en dan maar kijken wat de volgende dag zou brengen. Om half 8 was ik wakker en de stroom was weer uit en ik maak Dini wakker en zegt, we gaan naar huis , ik ben het spuugzat zo en ze begreep me en was het ook met me eens en zo zijn we  die morgen nadat ik iedereen bedankt had voor hun hulp richting huis gereden  maar toen we onderweg waren belde een kennis op van de vorige groep waar ik beheerder van was en zei kon naar Bree in België en dan kijken we even want, het kan alleen maar een kleinigheidje zijn hij zegt het kan alleen maar aan de aarde liggen dus ja wij daarheen.

Na een reis van zo’n drie en half uur waren we daar en eerst een bakkie en toen maar kijken en hij had een pin in de grond geslagen en daar een draad aan naar de aarde pool van de accu en of het daardoor kwam weet ik niet maar alles werkte dus ja , ik dacht wat moet ik hier nu mee, ik wist het ook niet meer maar goed we zijn daar een paar dagen gebleven en zijn we nog naar het Lourdes geweest aldaar om ons heil te zoeken ha ha ha  en toen de stroom er weer mee ophield , hadden we alles gedaan wat in onze vermogen lag en we waren het helemaal beu en zijn naar huis gegaan dus, een verkorte vakantie en nu maar kijken wat we er mee gaan doen.  Einde vakantie.

 Je ziet, echt vrolijk waren we niet maar goed, we blijven positief , deze bende van ellende.
Op naar de volgende.

 

 

 

 

Bezoeken: 41